II Tydzień Okresu Wielkanocnego

Wtorek

Dz 4, 32-37; Ps 93 (92), 1. 2 i 5; J 3, 14b-15; J 3, 7b-15

ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 19, 7. 6

Weselmy się i radujmy, * i dajmy chwałę Bogu, * bo zakrólował Pan, nasz Bóg wszechmogący. * Alleluja.

KOLEKTA

Wszechmogący Boże, Ty w Sakramentach wielkanocnych dałeś nam zadatek nowego życia, † spraw, abyśmy głosili moc Chrystusa zmartwychwstałego * i mogli uczestniczyć w Jego chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

PIERWSZE CZYTANIE Dz 4, 32-37
Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej

Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
A Józef, nazwany przez apostołów Barnaba, to znaczy Syn Pocieszenia, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 93 (92), 1. 2 i 5

Refren: Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Albo: Alleluja.

Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje. R.

Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †
Twojemu domowi świętość przystoi, *
po wszystkie dni, o Panie. R.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 3, 14b-15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. A.

EWANGELIA J 3, 7b-15
Trzeba się powtórnie narodzić

Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?»
Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».
Oto słowo Pańskie.

MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy zawsze składali Tobie dziękczynienie przez sprawowanie paschalnej Ofiary, † niech nieustanne działanie łaski odkupienia * stanie się dla nas źródłem wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA <22. Chrystus żyje i wstawia się za nami/small>

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy Ciebie, Panie, zawsze sławili, * a zwłaszcza w tym czasie uroczyściej głosili Twoją chwałę, * gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. On bowiem nie przestaje się za nas ofiarować * i wstawia się za nami u Ciebie jako nasz Obrońca. * Raz ofiarowany więcej nie umiera, * lecz zawsze żyje jako Baranek zabity. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Łk 24, 46. 26

Trzeba było, aby Chrystus cierpiał i zmartwychwstał, * i tak wszedł do swojej chwały. * Alleluja.

MODLITWA PO KOMUNII

Boże, nasz Ojcze, wysłuchaj nasze modlitwy, † aby udział w tajemnicy odkupienia przyniósł nam pomoc w życiu doczesnym * i wyjednał nam wieczną radość. Przez Chrystusa, Pana naszego.