IV Tydzień Okresu Wielkanocnego

Czwartek

Dz 13, 13-25; Ps 89 (88), 2-3. 21-22. 25 i 27; Ap 1, 5; J 13, 16-20

ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 68, 8-9. 20

Boże, gdy szedłeś przed Twoim ludem, * otworzyłeś mu drogę i z nim przebywałeś, * zadrżała ziemia, niebo deszcz zesłało. * Alleluja.

KOLEKTA

Boże, Ty w niewysłowionej tajemnicy odkupienia obdarzyłeś ludzką naturę większą godnością niż w dziele stworzenia, † prosimy Cię, zachowaj dary swojej łaski * w tych, których odrodziłeś przez sakrament chrztu świętego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

PIERWSZE CZYTANIE Dz 13, 13-25
Z potomstwa Dawida wywiódł Bóg Zbawiciela Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączając się od nich.
Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich ze słowami: «Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu».
Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił:
«Słuchajcie, Izraelici, i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej, i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Niemal czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan, oddał im ziemię ich w dziedzictwo, po około czterystu pięćdziesięciu latach. A potem dał im sędziów aż do proroka Samuela.
Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza, z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 89 (88), 2-3. 21-22. 25 i 27

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
Albo: Alleluja.

O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach. R.

«Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była *
i umacniało go moje ramię». R.

«Z nim moja wierność i łaska, *
w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”». R.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ por. Ap 1, 5

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezu Chryste, Ty jesteś Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych;
umiłowałeś nas i przez krew swoją uwolniłeś nas od grzechów. A.

EWANGELIA J 13, 16-20
Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.

MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech wzniosą się do Ciebie nasze modlitwy i dary ofiarne, † oczyść nasze dusze, * abyśmy godnie uczestniczyli w Sakramentach, które są darem Twojej ojcowskiej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA 23. Odnowa wszechświata przez misterium paschalne

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy Ciebie, Panie, zawsze sławili, * a zwłaszcza w tym czasie uroczyściej głosili Twoją chwałę, * gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. On zniweczył moc grzechu, * odnowił całe stworzenie i nam przywrócił utracone życie. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 28, 20

Oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, * aż do skończenia świata. * Alleluja.

MODLITWA PO KOMUNII

Wszechmogący, wieczny Boże, przez zmartwychwstanie Chrystusa odrodziłeś nas do życia wiecznego, † pomnóż w nas owoce wielkanocnego Sakramentu * i umacniaj nasze serca pokarmem dającym zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.