VI Tydzień Zwykły
Środa
Rok I: Rdz 8, 6-13. 20-22; Ps 116B (115), 12-13. 14-15. 18-19; Rok II: Jk 1, 19-27; Ps 15 (14), 1b-2. 3 i 4b. 4c-5; Ef 1, 17-18; Mk 8, 22-26
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 31, 3-4
Boże, bądź dla mnie skałą schronienia, * warownią, która ocala. * Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, * kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swoje imię.
KOLEKTA
Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych, † daj, abyśmy z pomocą Twojej łaski * stali się godnym mieszkaniem dla Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE Rdz 8, 6-13. 20-22
Koniec potopu i wyjście z arki
Czytanie z Księgi Rodzaju
Po czterdziestu dniach Noe, otworzywszy okno arki, które przedtem uczynił, wypuścił kruka; ale ten wylatywał i zaraz wracał, dopóki nie wyschła woda na ziemi.
Potem wypuścił z arki gołębicę, aby się przekonać, czy ustąpiły wody z powierzchni ziemi. Gołębica, nie znalazłszy miejsca, gdzie by mogła usiąść, wróciła do arki, bo jeszcze była woda na całej powierzchni ziemi; Noe, wyciągnąwszy rękę, schwytał ją i zabrał do arki. Przeczekawszy zaś jeszcze siedem dni, znów wypuścił z arki gołębicę i ta wróciła do niego pod wieczór, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego. Poznał więc Noe, że woda na ziemi opadła. I czekał jeszcze siedem dni, po czym wypuścił znów gołębicę, ale ona już nie powróciła do niego.
W sześćset pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, w pierwszym dniu miesiąca wody wyschły na ziemi, i Noe, zdjąwszy dach arki, zobaczył, że powierzchnia ziemi jest już prawie sucha.
Noe zbudował ołtarz dla Pana i wziąwszy ze wszystkich zwierząt czystych i z ptaków czystych, złożył je w ofierze całopalnej na tym ołtarzu. Gdy Pan poczuł miłą woń, rzekł do siebie: «Nie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo usposobienie człowieka jest złe już od młodości. Przeto już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem. Będą zatem istniały, jak długo trwać będzie ziemia: siew i żniwo, mróz i upał, lato i zima, dzień i noc».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 116B (115), 12-13. 14-15. 18-19
Refren: Złożę Ci, Boże, ofiarę pochwalną.
Albo: Alleluja.
Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana. R.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców. R.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
W dziedzińcach Pańskiego domu, *
pośrodku ciebie, Jeruzalem. R.
PIERWSZE CZYTANIE Jk 1, 19-27
Wprowadzajcie usłyszane słowo w czyn
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Gniew bowiem męża nie wypełnia sprawiedliwości Bożej. Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.
Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś tylko przysłuchuje się słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do męża oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.
Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje, nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca jest taka: opiekować się sierotami i wdowami w ich utrapieniach i zachować siebie samego nie skażonym wpływami świata.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 15 (14), 1b-2. 3 i 4b. 4c-5
Refren: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.
Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, *
kto zamieszka na Twej górze świętej?
Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie *
i mówi prawdę w swym sercu. R.
Kto swym językiem oszczerstw nie głosi, *
kto nie czyni bliźniemu nic złego
i nie ubliża swoim sąsiadom, *
ale szanuje tego, który oddaje cześć Bogu. R.
Kto dotrzyma przysięgi niekorzystnej dla siebie, *
kto nie daje swych pieniędzy na lichwę
i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *
Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. R.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ef 1, 17-18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. A.
EWANGELIA Mk 8, 22-26
Uzdrowienie niewidomego
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus i uczniowie przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął. On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: «Czy coś widzisz?» A gdy ten przejrzał, powiedział: «Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa».
Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie.
Jezus odesłał go do domu ze słowami: «Tylko do wsi nie wstępuj!»
Oto słowo Pańskie.
MODLITWA NAD DARAMI
Miłosierny Boże, niech ta Ofiara oczyści nas i odnowi, * i wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PREFACJA 32. Dzieło stworzenia
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże. Ty stworzyłeś wszystko, co jest na świecie, * i sprawiłeś, że zmieniają się pory roku. * Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo * i poddałeś mu wszechświat godny podziwu, * aby w Twoim imieniu panował nad całym stworzeniem * i chwalił Ciebie w Twoich dziełach, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dlatego z wszystkimi Aniołami wychwalamy Ciebie, * z radością wołając.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 78, 29-30
Jedli i nasycili się w pełni, * Pan głód ich zaspokoił, * nie zawiódł ich pragnienia.
Albo: ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 3, 16
Tak Bóg umiłował świat, * że dał swojego Jednorodzonego Syna, * aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, * ale miał życie wieczne.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni na Uczcie eucharystycznej, prosimy Cię, Boże, † spraw, abyśmy zawsze pragnęli tego Chleba, * który daje prawdziwe życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.