IX Tydzień Zwykły
Piątek
Rok I: Tb 11, 5-18; Ps 146 (145), 1b-2. 6c-7. 8-9a. 9b-10; Rok II: 2 Tm 3, 10-17; Ps 119 (118), 157 i 160. 161 i 165. 166 i 168; J 14, 23; Mk 12, 35-37
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 25, 16. 18
Wejrzyj na mnie, Panie, i zmiłuj się nade mną, * bo jestem samotny i nieszczęśliwy. * Boże mój, spojrzyj na moją nędzę i utrapienie, * i przebacz mi wszystkie grzechy.
KOLEKTA
Boże, Twoja opatrzność nigdy się nie myli w swoich zrządzeniach, † pokornie Cię błagamy, abyś oddalił od nas wszystko, co nam szkodzi, * i udzielił wszystkiego, co służy naszemu dobru. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
PIERWSZE CZYTANIE Tb 11, 5-18
Uzdrowienie Tobiasza
Czytanie z Księgi Tobiasza
Anna siedziała przy drodze, wypatrując syna. I spostrzegła go powracającego, i zawołała do jego ojca: «Oto nadchodzi twój syn i człowiek, który poszedł razem z nim». A Rafał rzekł do Tobiasza, zanim ten przybliżył się do ojca: «Wiem, że otworzą mu się oczy. Potrzyj żółcią ryby jego oczy, a lekarstwo wygryzie i ściągnie bielmo z jego oczu; potem twój ojciec przejrzy i zobaczy światło».
Anna tymczasem wybiegła, rzuciła się synowi na szyję i zawołała do niego: «Ujrzałam cię, dziecko, teraz już mogę umrzeć», i rozpłakała się. Także Tobiasz starszy podniósł się i utykając na nogę, wyszedł do wrót podwórza. Wtedy przystąpił do niego Tobiasz z żółcią ryby w ręku, dmuchnął w jego oczy, dotknął go i rzekł: «Ufaj, ojcze!», nałożył mu lekarstwo i odczekał chwilę. Potem obiema rękami ściągnął bielmo z kącików jego oczu. A Tobiasz starszy rzucił mu się na szyję, rozpłakał się i rzekł do niego: «Ujrzałem cię, dziecko, światło moich oczu».
I rzekł: «Niech będzie błogosławiony Bóg! Niech będzie błogosławione wielkie imię Jego! Niech będą błogosławieni wszyscy Jego święci aniołowie! Niech będzie obecne nad nami wielkie imię Jego! I niech będą błogosławieni wszyscy aniołowie Jego po wszystkie wieki! Ponieważ zesłał na mnie plagę, a oto teraz widzę Tobiasza, mego syna».
I wszedł Tobiasz do domu, ciesząc się i wielbiąc Boga na cały głos. Potem Tobiasz opowiedział ojcu, jak szczęśliwie odbył swoją podróż i że przyniósł pieniądze, oraz że wziął za żonę Sarę, córkę Raguela. A oto i ona przybliża się i jest już blisko bramy Niniwy. Potem Tobiasz starszy, ciesząc się i wielbiąc Boga, wyszedł na spotkanie swej synowej do bramy Niniwy. A mieszkańcy Niniwy zdumieli się, gdy go ujrzeli, jak porusza się i kroczy co sił, nie prowadzony za rękę przez nikogo. Tobiasz zaś obwieszczał im, że Bóg zmiłował się nad nim i otworzył mu oczy. Potem Tobiasz podszedł do Sary, żony swego syna, Tobiasza, pobłogosławił ją i tak do niej przemówił: «Witaj, w zdrowiu przybywająca córko, niech będzie błogosławiony twój Bóg, który przyprowadził cię do nas. Niech będzie błogosławiony twój ojciec i niech będzie błogosławiony Tobiasz, mój syn, i ty bądź błogosławiona, córko! Wejdź do domu swego w zdrowiu, z błogosławieństwem i radością! Wejdź, córko!» Tego dnia nastała wielka radość między wszystkimi Żydami mieszkającymi w Niniwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 146 (145), 1b-2. 6c-7. 8-9a. 9b-10
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
Chwal, duszo moja, Pana. *
Będę chwalił Pana do końca mego życia,
będę śpiewał mojemu Bogu, *
dopóki istnieję. R.
Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych. R.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów. R.
Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia. R.
PIERWSZE CZYTANIE 2 Tm 3, 10-17
Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Najmilszy:
Ty poszedłeś śladami mojej nauki, sposobu życia, zamierzeń, wiary, cierpliwości, miłości, wytrwałości, prześladowań, cierpień, jakie mnie spotkały w Antiochii, w Ikonium, w Listrze. Jakież to prześladowania zniosłem – a ze wszystkich wyrwał mnie Pan! I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania. Tymczasem ludzie źli i zwodziciele będą się dalej posuwać ku temu, co gorsze, błądząc i innych w błąd wprowadzając.
Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie.
Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do wychowania w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 119 (118), 157 i 160. 161 i 165. 166 i 168
Refren: Obfity pokój miłującym Prawo.
Wielu mnie prześladuje i nęka, *
nie uchylam się od Twoich napomnień.
Istotą Twojego słowa jest prawda *
i każdy Twój sprawiedliwy wyrok jest wieczny. R.
Możni prześladują mnie bez powodu, *
moje serce lęk czuje przed Twoimi słowami.
Obfity pokój dla miłujących Twoje Prawo, *
i nigdy się nie potkną. R.
Czekam, Panie, na Twoją pomoc *
i spełniam Twe przykazania.
Przestrzegam Twoich postanowień i napomnień, *
bo wszystkie moje drogi są przed Tobą. R.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 14, 23
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. A.
EWANGELIA Mk 12, 35-37
Mesjasz jest Panem Dawida
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus, nauczając w świątyni, zapytał: «Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida? Wszak sam Dawid mówi mocą Ducha Świętego:
„Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje”.
Sam Dawid nazywa Go Panem, jakże więc jest tylko jego synem?» A liczny tłum chętnie Go słuchał.
Oto słowo Pańskie.
MODLITWA NAD DARAMI
Boże, ufając Twojej ojcowskiej dobroci przychodzimy z darami do świętych ołtarzy; * niech Ofiara eucharystyczna, którą składamy, oczyści nas z grzechów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PREFACJA 39. Chwalenie Boga jest Jego darem
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * aby Ciebie, Boże, chwaliły niebo i ziemia. Chociaż nie potrzebujesz naszego uwielbienia, * pobudzasz nas jednak swoją łaską, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie. * Nasze hymny pochwalne niczego Tobie nie dodają, * ale się przyczyniają do naszego zbawienia, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów, * wysławiamy Ciebie, z radością wołając..
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 17, 6
Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; * nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowa.
Albo: ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mk 11, 23. 24
Zaprawdę powiadam wam: * Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co prosicie w modlitwie, * a to się wam stanie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posilasz Ciałem i Krwią Twojego Syna, † kieruj nami przez Twojego Ducha, * abyśmy świadczyli o Tobie nie tylko słowem, lecz także czynami, i zasłużyli na wejście do królestwa niebieskiego. Przez Chrystusa, Pana naszego.