XVII Tydzień Zwykły

Poniedziałek

Rok I: Wj 32, 15-24. 30-34; Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23; Rok II: Jr 13, 1-11; Pwt 32, 18-21; Jk 1, 18; Mt 13, 31-35

ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 68, 6. 7. 36

Bóg jest w swoim świętym mieszkaniu, * Bóg dom gotuje dla opuszczonych, * On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.

KOLEKTA

Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest mocne ani święte, † spraw w swoim wielkim miłosierdziu, abyśmy pod Twymi rządami i Twoim przewodnictwem dobrze używali rzeczy przemijających * i nieustannie ubiegali się o dobra wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Rok I

PIERWSZE CZYTANIE Wj 32, 15-24. 30-34
Bałwochwalstwo Izraelitów

Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz zszedł z góry z dwiema tablicami Świadectwa w swym ręku, a tablice były zapisane po obu stronach, zapisane na jednej i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga wyrytym na tablicach. A Jozue, usłyszawszy odgłos okrzyków ludu, powiedział do Mojżesza: «W obozie rozlegają się okrzyki wojenne». On zaś odpowiedział: «To nie głos pieśni zwycięstwa ani głos klęski, lecz słyszę pieśni dwóch chórów».
A Mojżesz przybliżył się do obozu i ujrzał cielca i tańce. Zapłonął wówczas Mojżesz gniewem i rzucił z rąk swoich tablice, i potłukł je u podnóża góry. A porwawszy cielca, którego uczynili, spalił go w ogniu, starł na proch, rozsypał w wodzie i kazał ją pić Izraelitom.
I powiedział Mojżesz do Aarona: «Cóż ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?» Aaron odpowiedział: «Niech się mój pan nie unosi na mnie gniewem, bo wiesz sam, że ten lud jest skłonny do złego. Powiedzieli do mnie: Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, z tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. Wtedy rzekłem do nich: Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie. I złożyli mi je, i wrzuciłem je w ogień, i tak powstał cielec».
Nazajutrz zaś tak powiedział Mojżesz do ludu: «Popełniliście ciężki grzech; ale teraz wstąpię do Pana, może otrzymam przebaczenie waszego grzechu». I poszedł Mojżesz do Pana, i powiedział: «Oto niestety lud ten dopuścił się wielkiego grzechu. Sporządzili sobie boga ze złota. Przebacz jednak im ten grzech! A jeśli nie, to wymaż mnie natychmiast z Twej księgi, którą napisałeś». Pan powiedział do Mojżesza: «Tylko tego, który zgrzeszył przeciw Mnie, wymażę z mojej księgi. Idź teraz i prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed tobą. A w dniu mojej kary ukarzę ich za ich grzech».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23

Refren: Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki.
Albo: Alleluja.

U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę *
na podobieństwo cielca jedzącego siano. R.

Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym. R.

Postanowił ich zatem wytracić, *
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec.
On wstawił się do Niego, *
aby odwrócić Jego gniew niszczący. R.

Rok II

PIERWSZE CZYTANIE Jr 13, 1-11
Bóg zapowiada karę

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Tak powiedział mi Pan: «Idź i kup sobie lniany pas, i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody!» I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Pańskim, i włożyłem go sobie na biodra.
Po raz drugi otrzymałem polecenie Pańskie: «Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na biodrach, wstań i idź nad Eufrat, i schowaj go tam w rozpadlinie skały!» Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Pan.
Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: «Wstań i idź nad Eufrat, i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć». I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadawał się do niczego.
I skierował Pan do mnie następujące słowo: «Tak mówi Pan: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za cudzymi bogami, by im służyć i oddawać cześć – niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy – mówi Pan – by były moim narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą. Ale oni Mnie nie słuchali».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Pwt 32, 18-19. 20. 21

Refren: Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie.

Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, *
zapominasz o Bogu, który dał ci życie.
Zobaczył to Pan i wzgardził, *
oburzony na własnych synów i córki. R.

I rzekł: «Odwrócę od nich oblicze, *
zobaczę ich koniec.
Gdyż są narodem niestałym, *
dziećmi, w których nie ma wierności. R.

Mnie do zazdrości pobudzili tym, co wcale nie jest bogiem, *
rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami;
i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, *
rozjątrzę ich narodem pozbawionym rozsądku». R.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Jk 1, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. A.

EWANGELIA Mt 13, 31-35
Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».
Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».
Oto słowo Pańskie.

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które Ci składamy z Twoich dobrodziejstw, † aby mocą Twojej łaski ta Ofiara uświęciła nasze życie doczesne * i doprowadziła nas do wiekuistych radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA 35. Jedność Trójcy źródłem jedności Kościoła

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże. Ty przez krew swojego Syna i moc Ducha Świętego * zgromadziłeś przy sobie swoje dzieci, * które grzech oddalił od Ciebie, * aby Twój lud zjednoczony na wzór Trójcy Świętej stał się Kościołem, Ciałem Chrystusa * i żywą świątynią Ducha Świętego * ku chwale Twojej nieskończonej mądrości. Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów, * wysławiamy Ciebie, z radością wołając.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 103, 2

Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Albo: ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 5, 7-8

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. * Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

MODLITWA PO KOMUNII

Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, wieczną pamiątkę męki Twojego Syna, † spraw, aby ten dar Jego niewysłowionej miłości * przyczynił się do naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.