Biblia Tysiąclecia

1 Księga Kronik

Genealogie

Od Adama do Abrahama

1 Adam, Set, Enosz, 2 Kenan, Mahalaleel, Jered, 3 Henoch, Metuszelach, Lamek, 4 Noe, Sem, Cham i Jafet. 5 Synowie¹ Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras. 6 Synowie Gomera: Aszkanaz, Rifat² i Togarma. 7 Synowie Jawana: Elisza i Tarszisz, Kittim i Dodanim³. 8 Synowie Chama: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. 9 Synowie Kusza: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. Synowie Ramy: Saba⁴ i Dedan. 10 Kusz [jeszcze] był ojcem Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. 11 Misraim był ojcem Ludytów, Anamitów, Lehabitów, Naftuchitów, 12 Patrusytów, Kasluchitów i Kaftorytów, z których wyszli Filistyni⁵. 13 Kanaan zaś był ojcem Sydona, swego pierworodnego, potem Cheta, 14 oraz Jebusyty, Amoryty, Girgaszyty, 15 Chiwwity, Arkity, Synity, 16 Arwadyty, Semaryty i Chamatyty. 17 Synowie Sema: Elam, Aszszur, Arpachszad, Lud i Aram. [Synowie Arama]⁶: Us, Chul, Geter i Meszek. 18 Arpachszad był ojcem Szelacha, a Szelach - Ebera. 19 Eberowi urodzili się dwaj synowie: imię jednego Peleg, gdyż za jego dni ziemia została podzielona, a imię brata jego - Joktan. 20 Joktan był ojcem Almodada, Szelefa, Chasarmaweta, Jeracha, 21 Hadorama, Uzala, Dikli, 22 Ebala, Abimaela, Saby, 23 Ofira, Chawili i Jobaba. Wszyscy ci byli synami Joktana. 24 Sem, Arpachszad, Szelach, 25 Eber, Peleg, Reu, 26 Serug, Nachor, Terach, 27 Abram, to jest Abraham⁷.

Potomkowie Abrahama

28 Synowie Abrahama: Izaak i Izmael⁸. 29 Oto ich rodowód: pierworodny Izmaela Nebajot, potem Kedar, Adbeel, Mibsam, 30 Miszma, Duma, Massa, Chadad, Tema, 31 Jetur, Nafisz i Kedma. Ci byli synami Izmaela. 32 Synowie Ketury⁹, drugorzędnej żony Abrahama: porodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. Synowie Jokszana: Saba i Dedan. 33 Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Wszyscy ci byli synami Ketury. 34 Abraham był ojcem Izaaka. Synowie Izaaka: Ezaw i Izrael.

Potomkowie Ezawa¹⁰

35 Synowie Ezawa: Elifaz, Reuel, Jeusz, Jalam i Korach. 36 Synowie Elifaza: Teman, Omar, Sefi, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek. 37 Synowie Reuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza. 38 Synowie Seira: Lotan, Szobal, Sibeon, Ana, Diszon, Eser i Diszan. 39 Synowie Lotana: Chori i Homam. Siostra Lotana: Timna. 40 Synowie Szobala: Alian¹¹, Manachat, Ebal, Szefi i Onam. Synowie Sibeona: Aja i Ana. 41 Synowie Any: Diszon¹². Synowie Diszona: Chamran, Eszban, Jitran i Keran. 42 Synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Akan¹³. Synowie Diszana: Us i Aran. 43 Oto królowie, którzy panowali w kraju Edomu, zanim jakikolwiek król panował nad Izraelitami: Bela, syn Beora, a nazwa miasta jego: Dinhaba. 44 I umarł Bela, a królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry. 45 Umarł Jobab i królował w jego miejsce Chuszam z kraju Temanitów. 46 Umarł Chuszam i królował w jego miejsce Hadad, syn Bedada, który poraził Madianitów na polach Moabu, a nazwa miasta jego Awit. 47 Umarł Hadad i królował w jego miejsce Samla z Masreki. 48 Umarł Samla i królował w jego miejsce Szaul z Rechobot Nadrzecznego. 49 Umarł Szaul i królował w jego miejsce Baal-Chanan, syn Akbora. 50 Umarł Baal-Chanan i królował w jego miejsce Hadad¹⁴, a nazwa miasta jego Pai, imię zaś jego żony Mehetabel, córki Matredy, córki Mezahaba¹⁴. 51 Umarł też i Hadad. Naczelnikami szczepów Edomu byli: naczelnik Timna, naczelnik Alia¹⁵, naczelnik Jetet, 52 naczelnik Oholibama, naczelnik Ela, naczelnik Pinon, naczelnik Kenaz, naczelnik Teman, naczelnik Mibsar, 53 naczelnik Magdiel, naczelnik Iram. Ci byli naczelnikami Edomu.

Wstęp

1 Krn 1, 5-23 - "Synowie" w języku hebr. może zaznaczyć "potomkowie". Nadto imiona w tych rodowodach często oznaczają nazwy ludów, krajów, nawet miast. Por. Rdz 5,1-32.

1 Krn 1, 6 - Inni popr.: "Difat" (por. Rdz 10,3).

1 Krn 1, 7 - Por. Rdz 10,4.

1 Krn 1, 9 - Hebr.: Szeba.

1 Krn 1, 12 - Popr. wg Am 9,7. Inni zostawiają tu szyk z Rdz 10,14.

1 Krn 1, 17 - Dod. wg Rdz 10,23.

1 Krn 1, 27 - Por. Rdz 11,10-26; Rdz 17,5.

1 Krn 1, 28 - Por. Rdz 16,15; Rdz 21,1-4; Rdz 25,13.

1 Krn 1, 32 - "Ketury" - por. Rdz 25,1-4.

1 Krn 1, 35-53 - Por. Rdz 36,10-43.

1 Krn 1, 40 - Rdz 36,23 ma: Alwan.

1 Krn 1, 41 - LXX dodaje: "i Acholibama, córka Any"; por. Rdz 36,25.

1 Krn 1, 42 - Popr. wg Rdz 36,27 (LXX).

1 Krn 1, 50 - Por. Rdz 36,39. Lepiej czytać "Hodar" oraz "córki Matreda, syna Mezahaba" (LXX, syr.).

1 Krn 1, 51 - Rdz 36,40 ma: Alwa.

Potomkowie Jakuba. Pokolenie Judy

1 Oto synowie Izraela¹: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon, 2 Dan, Józef, Beniamin, Neftali, Gad i Aser. 3 Synowie Judy²: Er, Onan i Szela. ci trzej urodzili się mu z Bat-Szuy, Kananejki. Lecz Er, pierworodny Judy, okazał się złym w oczach Pana i spotkała go śmierć. 4 Także synowa jego, Tamar, urodziła mu Peresa i Zeracha. Wszystkich synów Judy było pięciu. 5 Synowie Peresa: Chesron i Chamul. 6 Synowie Zeracha: Zimri, Etan, Heman, Kalkol i Dara, wszystkich ich pięciu. 7 Synowie Karmiego³: Akar, który zatrwożył Izraela z powodu kradzieży rzeczy obłożonych klątwą. 8 Syn Etana: Azariasz. 9 Synowie Chesrona, którzy mu się urodzili: Jerachmeel, Ram i Kelubaj. 10 Ram był ojcem Amminadaba. Amminadab zaś - Nachszona, naczelnika potomków Judy. 11 Nachszon był ojcem Szalmy, a Szalma - Booza⁴. 12 Booz był ojcem Obeda, a Obed - Jessego. 13 Jesse był ojcem: pierworodnego Eliaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimei, 14 czwartego Netaneela, piątego Raddaja, 15 szóstego Osema, siódmego Dawida. 16 A siostrami ich były: Seruja i Abigail. Synowie Serui: Abiszaj, Joab i Asahel, trzej; 17 Abigail zaś urodziła Amasę; ojcem Amasy był Jeter, Izmaelita. 18 Kaleb, syn Chesrona, wziął za żonę⁵ Azubę, z której miał Jeriota. Oto [jeszcze] jej synowie: Jeszer, Szobab i Ardon. 19 A gdy umarła Azuba, Kaleb wziął sobie za żonę Efratę, która mu urodziła Chura. 20 Chur zaś był ojcem Uriego, a Uri - Besaleela. 21 Potem zbliżył się Chesron do córki Makira, ojca Gileada, wziął ją za żonę, gdy miał sześćdziesiąt lat, a urodziła mu Seguba. 22 Segub był ojcem Jaira, który miał dwadzieścia trzy miasta w ziemi Gilead. 23 Zabrał też Aramowi i krajowi Geszur Osiedla Jaira i Kenat z przynależnymi sześćdziesięcioma miejscowościami; wszystkie one należały do synów Makira, ojca Gileada⁶. 24 Po śmierci Chesrona w Kaleb-Efrata, żona Chesrona, Abijja, urodziła mu Aszchura, ojca Tekoa⁷. 25 Synami Jerachmeela⁸, pierworodnego Chesrona, byli: Ram - pierworodny, Buna, Oren, Osem i Achiasz. 26 Miał też Jerachmeel inną żonę, imieniem Atara; ta była matką Onama. 27 Synowie Rama, pierworodnego Jerachmeela: Maas, Jamin i Eker. 28 Synami Onama byli: Szammaj i Jada. Synami Szammaja: Nadab i Abiszur. 29 Żonie Abiszura, która mu urodziła Achbana i Molida, było na imię Abichajil⁹. 30 Synami Nadaba: Seled i Appaim¹⁰. Seled umarł bezdzietny. 31 Synem Appaima: Jiszi. Synem Jisziego: Szeszan. Synem Szeszana: Achlaj. 32 Synami Jady, brata Szammaja: Jeter i Jonatan. Jeter umarł bezdzietny. 33 Synami Jonatana: Pelet i Zara. Ci byli synami Jerachmeela. 34 Szeszan nie miał synów, tylko córki, ale miał sługę Egipcjanina imieniem Jarcha. 35 Dał przeto Szeszan słudze swemu, Jarsze, córkę swą za żonę i urodziła mu Attaja. 36 Attaj zaś był ojcem Natana, a Natan - Zabada. 37 Zabad był ojcem Eflala, a Eflal - Obeda. 38 Obed był ojcem Jehu, a Jehu - Azariasza. 39 Azariasz był ojcem Chelesa, a Cheles - Eleasy. 40 Eleasa był ojcem Sismaja, a Sismaj - Szalluma. 41 Szallum był ojcem Jekamiasza, a Jekamiasz - Eliszamy. 42 Synowie Kaleba, brata Jerachmeela: Mesza, jego pierworodny, który był ojcem Zifa i Mareszy¹¹, <ojca> Chebrona. 43 Synowie Chebrona: Korach, Tappuach, Rekem i Szema. 44 Szema był ojcem Rachama, ojca Jorkeama, a Rekem był ojcem Szammaja. 45 Synem Szammaja był Maon, a Maon był ojcem Bet-Sura. 46 Efa, drugorzędna żona Kaleba, urodziła Charana, Mosę i Gazera¹². Charan był ojcem Gazera. 47 Synowie Jahdaja: Regem, Jotam, Geszan, Pelet, Efa i Szaaf. 48 Drugorzędna żona Kaleba, Maaka, urodziła Szebera i Tirchanę. 49 Urodziła ona także Szaafa, ojca Madmanny, Szewę, ojca Makbeny i ojca Gibea. Córką Kaleba była Aksa¹³. 50 Ci byli synami Kaleba. Synami Chura¹⁴, pierworodnego Efraty: Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, 51 Salma, ojciec Bet-Lechem¹⁵, Charef, ojciec Bet-Gader. 52 Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, miał synów: Reajasza, Chasriego i Manachata¹⁶, 53 i rody Kiriat-Jearim, Jitrytów, Putytów, Szumatytów i Miszraitów; od nich wyszli Soreatyci i Esztaulici¹⁷. 54 Synowie Salmy: Bet-Lechem, Netofatyci, Atrot Bet-Joab, połowa Manachtytów, Soreici, 55 rody pisarzy, mieszkających w Jabbes, Tireatyci, Szimeatyci, Sukatyci. Ci są zatem Kenitami, pochodzącymi z Chammat, od ojca domu Rekaba¹⁸.

1 Krn 2, 1 - Por. Rdz 35,23-26.

1 Krn 2, 3 - Por. Rdz 38,2-5.

1 Krn 2, 7 - Czytaj: "Syn Zimriego: Karmi, a syn Karmiego: Akar..." - część rkp ma: "Akan" (por. Joz 7,1).

1 Krn 2, 11 - Por. Lb 1,7; Rt 4,19-22 (w rkp. "Szalmon" lub "Szalma"; Mt 1,4nn).

1 Krn 2, 18 - "Za żonę" - popr. wg przekł. starożytnych.

1 Krn 2, 23 - Por. Lb 32,41n; popr. wg LXX.

1 Krn 2, 24 - LXX Wlg: "A gdy umarł Chesron, wszedł Kaleb do Efraty. Miał też Chesron żonę Abię, która mu urodziła Aschura, ojca Tekui".

1 Krn 2, 25 - Por. 1 Sm 27,10.

1 Krn 2, 29 - Popr. wg przekł. staroż.

1 Krn 2, 30 - LXX (B) i rkp: "Efraim".

1 Krn 2, 42 - Hebr.: "i synów Mareszy"; popr. wg 2 Krl 2,18n; Joz 14,13nn; Joz 15,44.

1 Krn 2, 46 - Popr. wg LXX; hebr.: Gazeza.

1 Krn 2, 49 - Por. Joz 15,16-19.

1 Krn 2, 50 - Por. 1 Krn 2,19; 1 Krn 4,1n.

1 Krn 2, 51 - Tu zatrzymujemy brzmienie hebr. ze względu na kontekst; poza tym miejscem stosujemy spolszczone "Betlejem".

1 Krn 2, 52 - Popr. Na podstawie 1 Krn 4,2; 1 Krn 8,6 i LXX. Inni popr. inaczej.

1 Krn 2, 53 - Por. Sdz 13,2; Sdz 18,2.

1 Krn 2, 55 - Tekst różnie popr.; por. Lb 24,21; 2 Krl 10,15.

Potomkowie Dawida

1 ¹ Oto synowie Dawida, którzy urodzili mu się w Hebronie: pierworodny Amnon z Achinoam, Jizreelitki, drugi Daniel z Abigail, pochodzącej z Karmelu, 2 trzeci Absalom, syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszuru, czwarty Adoniasz, syn Chaggity, 3 piąty Szefatiasz z Abitali, szósty Jitream z jego żony Egli. 4 Sześciu mu się urodziło w Hebronie, gdzie królował siedem lat i sześć miesięcy. Potem królował on trzydzieści trzy lata w Jerozolimie. 5 ² A synowie, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szimea, Szobab, Natan, Salomon, czterej z Batszeby², córki Ammiela. 6 Potem Jibchar, Eliszua³, Elifelet. 7 Nogah, Nefeg, Jafia, 8 Eliszama, Eliada, Elpalet³, dziewięciu. 9 Wszyscy ci byli synami Dawida, nie licząc synów żon drugorzędnych. A siostrą ich była Tamar⁴.

Królowie judzcy

10 Synem Salomona był Roboam; synem Roboama - Abiasz, synem Abiasza - Asa, synem Asy - Jozafat, 11 synem Jozafata - Joram, synem Jorama - Ochozjasz, synem Ochozjasza - Joasz, 12 synem Joasza - Amazjasz, synem Amazjasza - Azariasz, synem Azariasza - Jotam, 13 synem Jotama - Achaz, synem Achaza - Ezechiasz, synem Ezechiasza - Manasses, 14 synem Manassesa - Amon, synem Amona - Jozjasz. 15 Synowie Jozjasza: pierworodny Jochanan⁵, drugi Jojakim, trzeci Sedecjasz, czwarty Szallum. 16 Synowie Jojakima: jego syn Jechoniasz, jego syn Sedecjasz.

Po niewoli babilońskiej

17 Synowie Jechoniasza uprowadzonego do niewoli: jego syn Szealtiel, 18 Malkiram, Pedajasz, Szeneassar, Jekamiasz, Hoszama i Nedabiasz. 19 Synowie Pedajasza: Zorobabel i Szimei. Synami Zorobabela: Meszullam i Chananiasz oraz ich siostra Szelomit. 20 [Synowie Meszullama]: Chaszuba, Ohel, Berekiasz, Chasadiasz i Juszab-Chesed, pięciu. 21 Synowie Chananiasza: Pelatiasz i Izajasz; syn jego Refajasz, syn jego Arnan, syn jego Obadiasz, syn jego Szekaniasz. 22 Synowie Szekaniasza: Szemajasz⁶, Chattusz, Jigeal, Bariach, Neariasz i Szafat, sześciu. 23 Synowie Neariasza: Elioenaj, Ezechiasz i Azrikam, trzej. 24 Synowie Elioenaja: Hodawiasz, Eliaszib, Pelajasz, Akkub, Jochanan, Delajasz i Anani, siedmiu.

1 Krn 3, 1 - Por. 2 Sm 3,2-5.

1 Krn 3, 5 - Por. 1 Krn 14,3-7; 2 Sm 5,14-16. "Batszeby" - hebr. Ma : "Bat-Szua" - omyłkowo.

1 Krn 3, 6.8 - Popr. wg 1 Krn 14,5.

1 Krn 3, 9 - Por. 2 Sm 13,1n.

1 Krn 3, 15 - Raczej "Joachaz" (rkp, LXX).

1 Krn 3, 22 - Por. Ezd 8,3.

RODOWODY POKOLEŃ POŁUDNIOWYCH

Potomkowie Judy

1 Synowie Judy¹: Peres, Chesron, Karmi, Chur i Szobal. 2 Reajasz, syn Szobala, był ojcem Jachata, a Jachat - Achumaja i Lahada. Te są rody Soreatytów. 3 A ci byli z ojca Etama: Jizreel, Jiszma i Jidbasz, a imię ich siostry: Haslelponi. 4 Penuel był ojcem Gedora, a Ezer - ojcem Chuszy. Oto synowie Chura, pierworodnego Efraty, ojca Betlejem. 5 Aszchur, ojciec Tekoa, miał dwie żony: Cheleę i Naarę. 6 Naara urodziła mu Achuzama, Chefera, Temniego i Achasztariego. Ci byli synami Naary. 7 Synowie Chelei: Seret, Sochar i Etnan. 8 Kos był ojcem Anuba, Sobeby i rodów Acharchela, syna Haruma. 9 Jabes² był bardziej poważany niż jego bracia. Matka jego dała mu imię Jabes, mówiąc: «Ponieważ w bólu porodziłam». 10 A wzywał Jabes Boga Izraelowego, mówiąc: «Obyś skutecznie mi błogosławił i rozszerzył granice moje, a ręka Twoja była ze mną, i obyś zachował mnie od złego, a utrapienie moje się skończyło!» I sprawił Bóg to, o co on prosił. 11 Kelub, brat Szuchy, był ojcem Mechira, który był ojcem Esztona. 12 Eszton był ojcem Bet-Rafa, Paseacha i Techinny, ojca Ir-Nachasz. Ci mężowie są z Rekab³. 13 Synowie Kenaza: Otniel i Serajasz. Synowie Otniela: Chatat i Meonotaj⁴. 14 Meonotaj był ojcem Ofry. Serajasz był ojcem Joaba, ojca Ge-Haraszim⁵, byli oni bowiem rzemieślnikami. 15 Synowie Kaleba, syna Jefunnego: Ir, Ela i Naam. Syn Eli: Kenaz. 16 Synowie Jehalleleela: Zif, Zifa, Tiria i Asareel. 17 Synowie Ezry: Jeter, Mered, Efer i Jalon. Potem [Bitia]⁶ poczęła Miriam, Szammaja i Iszbacha, ojca Esztemoy. 18 A tegoż żona, Judejka, urodziła Jereda, ojca Gedora, Chebera, ojca Soko, i Jekutiela, ojca Zanoacha. Ci są synowie Bitii, córki faraona, którą poślubił Mered. 19 Synowie żony Hodijji, siostry Nachama, ojca Keili, Garmity, i Esztemoy, Maakatyty. 20 Synowie Szymona: Amnon, Rinna, Ben-Chanan i Tilon. Synowie Jisziego: Zochet i Ben-Zochet. 21 Synowie Szeli, syna Judy: Er, ojciec Leki, Laedy, ojciec Mareszy i rodów z wytwórni bisioru w Bet-Aszbea; 22 Jokim i mężowie z Kozeby oraz Joasz i Saraf, którzy panowali w Moabie, zanim powrócili do Lechem. Są to wydarzenia bardzo dawne. 23 Byli zaś oni garncarzami. Jako mieszkańcy Netaim i Gedery⁷ mieszkali tam przy królu ze względu na prace dla niego wykonywane.

Potomkowie Symeona

24 Synowie Symeona: Nemuel, Jamin, Jarib, Zerach, Saul; 25 Jego synem Szallum, synem Szalluma - Mibsam, jego zaś synem był Miszma. 26 Synowie Miszmy: Chammuel, jego synem był Zakkur, synem Zakkura zaś Szimei. 27 Szimei miał szesnastu synów i sześć córek, lecz jego bracia nie mieli wiele dzieci i wszystkie ich rody nie rozmnożyły się tak, jak potomków Judy. 28 Mieszkali oni w miastach: Beer-Szeba, Molada, Chasar-Szual, 29 Bilha, Esem, Tolad, 30 Betuel, Chorma, Siklag, 31 Bet-Markabot, Chasar-Susim, Bet-Birei, Szaarim. Miasta te należały do nich aż do panowania Dawida. 32 A osiedlami ich były: Etam, Ain, Rimmon, Token i Aszan, pięć miast 33 oraz wszystkie ich wioski, które były naokoło tych miast aż do Baalat⁸. Takie były ich siedziby według ich spisów rodowych. 34 Meszobab, Jamlek, Josza, syn Amazjasza, 35 Joel, Jehu, syn Joszibiasza, syna Serajasza, syna Asjela, 36 Elioenaj, Jaakoba, Jeszochajasz, Asajasz, Adiel, Jesimiel, Benajasz, 37 Ziza, syn Szifiego, syna Allona, syna Jedajasza, syna Szimriego, syna Szemajasza. 38 Ci wymienieni tu imiennie byli naczelnikami swoich rodów⁹. Rodziny ich rozszerzyły się bardzo. 39 Poszli więc aż do wąwozu Gedor, aż do wschodniej strony doliny, szukając pastwiska dla swych trzód. 40 I znaleźli pastwisko obfite i dobre, okolicę obszerną, spokojną i bezpieczną, albowiem już przedtem mieszkali tam Chamici. 41 Ci zapisani tu imiennie przybyli za czasów króla judzkiego, Ezechiasza, zniszczyli ich namioty, a Meunitów¹⁰, którzy się tam znajdowali, obłożyli klątwą, aż do tego dnia, zamieszkawszy na ich miejscu, ponieważ znaleźli tam pastwisko dla swych trzód. 42 Niektórzy z nich, pięciuset mężów z synów Symeona, udali się na górę Seir, a na ich czele byli: Pelatiasz, Neariasz, Refajasz i Uzzjel, synowie Jisziego. 43 Rozbili oni ocalałą resztę Amalekitów i zamieszkali tam aż do dnia dzisiejszego.

1 Krn 4, 1 - W znaczeniu potomków, por. 1 Krn 2,3-7.

1 Krn 4, 9 - Por. 1 Krn 2,55; Rdz 35,18; hebr. Oseb = "ból".

1 Krn 4, 12 - Popr. wg LXX i 1 Krn 2,55. Hebr.: "Rekah".

1 Krn 4, 13 - Dodane na podst. przekł. staroż.

1 Krn 4, 14 - Imię to znaczy: "Dolina Rzemieślników".

1 Krn 4, 17 - Dodane ze względu na wiersz następny.

1 Krn 4, 23 - Inni widzą tu imiona pospolite: "parków", "zagród".

1 Krn 4, 33 - Popr. wg LXX i Joz 19,8. Ostatnia część tego wiersza i wiersz następny różnie popr.

1 Krn 4, 38 - Por. Lb 1,2.

1 Krn 4, 41 - Tekst popr.: zob. 2 Krn 20,1; 2 Krn 26,7; inni zatrzymują "mieszkania" lub "kryjówki".

Potomkowie Rubena

1 Synowie Rubena, pierworodnego Izraela. Wprawdzie był on pierworodnym, lecz ponieważ skalał łoże swego ojca, pierworodztwo jego dane było synom Józefa, syna Izraela, więc nie podawało się rodowodów według pierworodztwa¹. 2 Chociaż Juda był najpotężniejszym z braci swoich i z niego miał pochodzić władca², jednak pierworodztwo należało do Józefa. 3 Synowie Rubena, pierworodnego Izraela: Henoch, Pallu, Chesron i Karmi³. 4 Synowie Joela: jego synem Szemajasz, jego synem Gog, jego synem Szimei, 5 jego synem Mika, jego synem Reajasz, jego synem Baal, 6 jego synem Beera, którego król Asyrii Tiglat-Pileser⁴ uprowadził do niewoli; był on naczelnikiem Rubenitów. 7 Braćmi ich według ich rodów, kiedy spisywano rodowody ich pokoleń, byli: naczelnik Jejel, Zachariasz, 8 Bela, syn Azaza, syna Szemy, syna Joela, który zamieszkiwał Aroer aż do Nebo i Baal-Meon⁵. 9 Ku wschodowi zaś zamieszkiwał aż po wejście na pustynię [ciągnącą się] od rzeki Eufrat, gdyż pomnożyły się ich trzody w ziemi Gilead. 10 Za czasów Saula prowadzili wojnę z Hagrytami, którzy wpadli w ich ręce, zamieszkali więc w ich namiotach w całej okolicy wschodniej Gileadu.

Potomkowie Gada

11 Synowie Gada⁶ zamieszkiwali naprzeciwko nich w ziemi Baszan aż do Salka. 12 Joel pierwszy, drugi Szafan, potem Janaj i Szafat w Baszanie. 13 Braćmi ich są według ich rodów: Mikael, Meszullam, Szeba, Joraj, Jakan, Zija i Eber - siedmiu. 14 A ci byli synami Abichaila: Ben-Churi, Ben-Jaroach, Ben-Gilead, Ben-Mikael, Ben-Jesziszaj, Ben-Jechdo, Ben-Buz. 15 Achi, syn Abdiela, syna Guniego, był głową ich rodów. 16 Zamieszkiwali oni w Gileadzie, Baszanie i przynależnych miejscowościach, na wszystkich pastwiskach Sirionu⁷, leżących na ich krańcach⁷. 17 Wszystkie ich rodowody zostały sporządzone za czasów Jotama, króla Judy, i Jeroboama, króla Izraela. 18 Synów Rubena i synów Gada oraz połowy pokolenia Manassesa, ludzi walecznych, mężów noszących tarczę i miecz, strzelających z łuku i wyszkolonych w rzemiośle wojennym było czterdzieści cztery tysiące siedemset sześćdziesięciu, gdy udawali się na wojnę. 19 ⁸ A rozpoczęli wojnę z Hagrytami, Jetur zaś, Nafisz i Nadab 20 przyszli im z pomocą przeciwko nim. Dostali się więc w ich ręce Hagryci i wszyscy, którzy z nimi byli, albowiem podczas walki wzywali Boga, który ich wysłuchał, bo pokładali w Nim ufność. 21 Uprowadzili zaś z ich stad: pięćdziesiąt tysięcy wielbłądów, dwieście pięćdziesiąt tysięcy owiec, dwa tysiące osłów i sto tysięcy ludzi. 22 Rzeczywiście mnóstwo padło zabitych, albowiem była to wojna Boża. I zamieszkali na ich miejscu aż do niewoli⁹.

Połowa pokolenia Manassesa

23 Synowie połowy pokolenia Manassesa osiedlili się w tym kraju, od Baszanu aż do Baal-Hermonu, Seniru i góry Hermon. Byli oni liczni. 24 Oto naczelnicy ich rodów: Efer, Jiszi, Eliel, Azriel, Jeremiasz, Hodawiasz i Jachdiel, dzielni wojownicy, ludzie sławni, naczelnicy swoich rodów. 25 Lecz sprzeniewierzyli się Bogu swych ojców i dopuszczali się nierządu z bogami ludów tamtego kraju, które Bóg wytracił przed nimi. 26 Bóg Izraela pobudził ducha Pula, króla asyryjskiego, ducha Tiglat-Pilesera¹⁰, króla asyryjskiego, i uprowadził do niewoli Rubenitów, Gadytów oraz połowę pokolenia Manassesa. Przyprowadził on ich do Chalach, Chabor, Hara i do rzeki Gozan, gdzie przebywają aż do dnia dzisiejszego.

Potomkowie Lewiego i arcykapłani

27 Synowie Lewiego¹¹: Gerszon, Kehat i Merari. 28 Synowie Kehata¹²: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel. 29 Dzieci Amrama: Aaron, Mojżesz i Miriam. Synowie Aarona: Nadab, Abihu, Eleazar i Itamar¹³. 30 Eleazar był ojcem Pinchasa, a Pinchas - Abiszuy. 31 Abiszua był ojcem Bukkiego, a Bukki - Uzziego. 32 Uzzi był ojcem Zerachiasza, a Zerachiasz - Merajota. 33 Merajot był ojcem Amariasza, a Amariasz - Achituba. 34 Achitub był ojcem Sadoka, a Sadok - Achimaasa¹⁴. 35 Achimaas był ojcem Azariasza, a Azariasz - Jochanana. 36 Jochanan był ojcem Azariasza - tego, który sprawował urząd kapłański w świątyni, którą zbudował Salomon w Jerozolimie. 37 Azariasz był ojcem Amariasza, a Amariasz - Achituba. 38 Achitub był ojcem Sadoka, a Sadok - Szalluma. 39 Szallum był ojcem Chilkiasza, a Chilkiasz - Azariasza. 40 Azariasz był ojcem Serajasza, a Serajasz - Josadaka¹⁵. 41 Josadak poszedł do niewoli, do której Pan wziął Judę i Jerozolimę przez Nabuchodonozora.

1 Krn 5, 1 - Por. Rdz 35,22; Rdz 49,4.

1 Krn 5, 2 - Por. Rdz 49,10.

1 Krn 5, 3 - Por. Rdz 46,9; Lb 26,5n.

1 Krn 5, 6 - Popr. wg LXX. Zob. przypis do 1 Krn 5,22.

1 Krn 5, 8 - Por. Lb 32,38.

1 Krn 5, 11 - Por. Rdz 46,16; Lb 26,15-18; Pwt 3,10n; Joz 13,24-28.

1 Krn 5, 16 - "Sirionu" - popr. zamiast hebr. Szaron; "krańcach" = inni popr. za tłum. staroż.: "aż po ich krańce".

1 Krn 5, 19 - Por. 1 Krn 1,31; Rdz 25,15.

1 Krn 5, 22 - Tj. asyryjskiej za Tiglat-Pilsera III, który w r. 732 przed Chr. podbił królestwa Damaszku i Samarii.

1 Krn 5, 26 - Popr. Wg LXX; por. 2 Krl 15,19.29.

1 Krn 5, 27 - Wlg tu zaczyna rozdz. 6. Kronikarz podaje listę arcykapłanów z pokolenia Lewiego aż do niewoli babilońskiej; por. Rdz 46,11.

1 Krn 5, 28 - Por. Wj 6,18.

1 Krn 5, 29 - Por. Lb 26,59n.

1 Krn 5, 34 - Por. 2 Sm 15,36.

1 Krn 5, 40 - Por. Ag 1,1; Ezd 7,1.

Potomkowie Lewiego, Gerszoma, Merariego, Kehata, Aarona i jego potomków aż do Achimaasa

1 ¹ Synowie Lewiego: Gerszom¹, Kehat, Merari. 2 Oto imiona synów Gerszoma: Libni i Szimei. 3 Synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel. 4 Synowie Merariego: Machli i Muszi. Oto są rody Lewiego według ich ojców: 5 Gerszoma: syn jego Libni, syn jego Jachat, syn jego Zimma, 6 syn jego Joach, syn jego Iddo, syn jego Zerach, syn jego Jeatraj. 7 Synowie Kehata: syn jego Amminadab, syn jego Korach, syn jego Assir, 8 syn jego Elkana, syn jego Ebiasaf, syn jego Assir, 9 syn jego Tachat, syn jego Uriel, syn jego Ozjasz, syn jego Saul. 10 Synowie Elkany: Amasaj i Achimot. 11 Syn jego Elkana, syn jego Sofaj, syn jego Nachat, 12 syn jego Eliab, syn jego Jerocham, syn jego Elkana². 13 Synowie Samuela: pierworodny Joel³ i drugi Abiasz. 14 Synowie Merariego⁴: syn jego Machli, syn jego Libni, syn jego Szimei, syn jego Uzza, 15 syn jego Szimea, syn jego Chaggiasz, syn jego Asajasz. 16 Tych ustanowił Dawid dla prowadzenia śpiewu w domu Bożym, odkąd spoczęła tam arka. 17 I byli na służbie śpiewaczej przed przybytkiem Namiotu Spotkania, dopóki Salomon nie zbudował domu Pańskiego w Jerozolimie. Stawali zaś zgodnie z ustalonym porządkiem ich służby. 18 Ci więc stawali wraz z synami swoimi: spośród synów Kehata: Heman, śpiewak, syn Joela, syna Samuela, 19 syna Elkany, syna Jerochama, syna Eliela, syna Toacha, 20 syna Sufa, syna Elkany, syna Machata, syna Amasaja, 21 syna Elkany, syna Joela, syna Azariasza, syna Sefaniasza, 22 syna Tachata, syna Assira, syna Ebiasafa, syna Koracha, 23 syna Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, syna Izraela. 24 Brat jego, Asaf, stał po jego prawej stronie: Asaf, syn Berekiasza, syna Szimei, 25 syna Mikaela, syna Baasejasza, syna Malkiasza, 26 syna Etniego, syna Zeracha, syna Adajasza, 27 syna Etana, syna Zimmy, syna Szimejego, 28 syna Jachata, syna Gerszoma, syna Lewiego. 29 Synowie Merariego, ich bracia, stawali po lewej stronie: Etan, syn Kisziego, syna Abdiego, syna Malluka, 30 syna Chaszabiasza, syna Amazjasza, syna Chilkiasza, 31 syna Amsjego, syna Baniego, syna Szemera, 32 syna Machliego, syna Musziego, syna Merariego, syna Lewiego. 33 Bracia ich, lewici, byli przeznaczeni do wszelkich usług w przybytku domu Bożego⁵. 34 Aaron zaś i jego synowie zamieniali w dym ofiary na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzenia, zgodnie z całą posługą w Miejscu Najświętszym i aby dokonywać przebłagania za Izraela, według tego wszystkiego, co nakazał sługa Boży, Mojżesz. 35 Oto są synowie Aarona: synem jego Eleazar, synem jego Pinchas, synem jego Abiszua, 36 synem jego Bukki, synem jego Uzzi, synem jego Zerachiasz, 37 synem jego Merajot, synem jego Amariasz, synem jego Achitub, 38 synem jego Sadok, synem jego Achimaas⁶.

Miasta kapłańskie i lewickie

39 ⁷ A oto miejsce ich zamieszkania, według ich siedzib w wyznaczonych dla nich granicach. Synom Aarona, z rodu Kehata - taki bowiem dział wyznaczono im przez losowanie - 40 dano Hebron w ziemi judzkiej wraz z otaczającymi go pastwiskami. 41 Pola zaś miejskie i ich osiedla dano Kalebowi, synowi Jefunnego. 42 Synom Aarona dano także miasta ucieczki: Hebron i Libnę wraz z ich pastwiskami, Jattir i Esztemoa z ich pastwiskami, 43 Chilaz⁸ z jego pastwiskami, Debir z jego pastwiskami, 44 Aszan z jego pastwiskami i Bet-Szemesz z jego pastwiskami. 45 Od pokolenia Beniamina: Geba z jej pastwiskami, Alemet z jego pastwiskami i Anatot z jego pastwiskami; wszystkich miast trzynaście według ich rodzin⁹. 46 Pozostałym synom Kehata, spośród rodzin tegoż pokolenia, przypadło losem miast dziesięć od pokolenia, to jest od połowy Manassesa. 47 Synom Gerszoma, według ich rodzin, od pokolenia Issachara, od pokolenia Asera, od pokolenia Neftalego i od pokolenia Manassesa w Baszanie: trzynaście miast. 48 Synom Merariego według ich rodzin przypadło losem od pokolenia Rubena, od pokolenia Gada i od pokolenia Zabulona: dwanaście miast. 49 Izraelici dali lewitom te miasta wraz z ich pastwiskami. 50 Dali oni losem z ziem należących do pokolenia synów Judy, do pokolenia synów Symeona i do pokolenia synów Beniamina te miasta, którym nadali ich imiona. 51 Niektóre rodziny synów Kehata miały miasta wylosowane od pokolenia Efraima. 52 Dano im miasta ucieczki: Sychem z jego pastwiskami na górze Efraima, Gezer z jego pastwiskami, 53 Jokmeam z jego pastwiskami, Bet-Choron z jego pastwiskami, 54 Ajjalon z jego pastwiskami i Gat-Rimmon z jego pastwiskami. 55 A od połowy pokolenia Manassesa - dla pozostałych rodzin Kehata: Aner z jego pastwiskami i Bileam z jego pastwiskami. 56 Synom Gerszoma dano od połowy pokolenia Manassesa: Golan w Baszanie z jego pastwiskami i Asztarot z jego pastwiskami. 57 Od pokolenia Issachara: Kedesz z jego pastwiskami, Dobrat z jego pastwiskami, 58 Ramot z jego pastwiskami i Anem z jego pastwiskami. 59 Od pokolenia Asera: Maszal z jego pastwiskami, Abdon z jego pastwiskami, 60 Chukok z jego pastwiskami i Rechob z jego pastwiskami. 61 Od pokolenia Neftalego: Kadesz w Galilei z jego pastwiskami, Chammon z jego pastwiskami i Kiriataim z jego pastwiskami. 62 Pozostałym synom Merariego od pokolenia Zabulona: Rimmono z jego pastwiskami i Tabor z jego pastwiskami. 63 A za Jordanem, koło Jerycha, na wschód od Jordanu, od pokolenia Rubena: Beser w pustyni z jego pastwiskami, Jahsę z jej pastwiskami, 64 Kedemot z jego pastwiskami i Mefaat z jego pastwiskami. 65 Od pokolenia Gada: Ramot w Gileadzie z jego pastwiskami, Machanaim z jego pastwiskami, 66 Cheszbon z jego pastwiskami i Jazer z jego pastwiskami.

1 Krn 6, 1 - Por. Lb 3,17-20. "Gerszom" albo "Gerszon"; to samo imię nosił najstarszy syn Mojżesza.

1 Krn 6, 12 - Por. 1 Sm 1,1.20. Jest to ojciec Samuela.

1 Krn 6, 13 - Dodane wg 1 Sm 8,2.

1 Krn 6, 14 - Por. Wj 6,19; Lb 26,57n.

1 Krn 6, 33 - Por. Lb 3,6-9; Lb 4,1-33.

1 Krn 6, 38 - Por. 2 Sm 8,17; 2 Sm 15,36.

1 Krn 6, 39-66 - Por. Joz 21,4-12.

1 Krn 6, 43 - Inni popr.: "Cholon".

1 Krn 6, 45 - Inni dod. wg 1 Krn 21,19: "z ich pastwiskami".

RODOWODY POKOLEŃ PÓŁNOCNYCH

Potomkowie Issachara

1 ¹ Synowie Issachara: Tola, Pua, Jaszub i Szimron, czterej. 2 Synowie Toli: Uzzi, Refajasz, Jeriel, Jachmaj, Jibsam i Samuel, naczelnicy rodów Toli, dzielni wojownicy - za czasów Dawida liczba ich wynosiła według ich rodowodów dwadzieścia dwa tysiące sześciuset. 3 Synowie Uzzjego: Izrachiasz, a synowie Izrachiasza: Mikael, Obadiasz, Joel, Jiszszijasz, pięciu, wszyscy naczelnicy rodów. 4 Przy nich były hufce zbrojne do walki, według spisów i według ich rodów liczące trzydzieści sześć tysięcy, mieli bowiem wiele żon i synów. 5 A bracia ich we wszystkich rodach Issachara, dzielni wojownicy, liczyli osiemdziesiąt siedem tysięcy; wszyscy zapisani w rodowodach.

Potomkowie Beniamina

6 [Synowie] Beniamina: Bela, Beker i Jediael, trzej². 7 Synowie Beli: Esbon, Uzzi, Uzzjel, Jerimot i Iri, pięciu, naczelnicy rodów, dzielni wojownicy; według swoich wykazów rodowych liczyli dwadzieścia dwa tysiące trzydziestu czterech. 8 Synowie Bekera: Zemira, Joasz, Eliezer, Elioenaj, Omri, Jeremot, Abiasz, Anatot³ i Alamet; ci wszyscy są synami Bekera. 9 Według wykazów rodowych dla swego pokolenia, naczelnicy rodów, dzielni wojownicy, liczyli dwadzieścia tysięcy dwustu. 10 Synowie Jediaela: Bilhan, a synowie Bilhana: Jeusz, Beniamin, Ehud, Kenaana, Zetan, Tarszisz i Achiszachar. 11 Wszyscy ci byli synami Jediaela: naczelnicy rodów, dzielni wojownicy, liczyli siedemnaście tysięcy dwustu, gdy wychodzili w szyku na wojnę. 12 Szuppim i Chuppim, synowie Ira, Chuszim, syn Achera⁴.

Potomkowie Neftalego

13 Synowie Neftalego: Jachasjel, Guni, Jeser i Szallum, potomkowie z Bilhy⁵.

Potomkowie Manassesa

14 Synowie Manassesa: Asriel, którego urodziła drugorzędna jego żona, Aramejka. Urodziła ona Makira, ojca Gileada. 15 Makir wziął żony dla Chuppima i Szuppima⁶. Imię jego siostry było Maaka. Imię drugiego syna Selofchad, lecz Selofchad miał tylko córki. 16 Maaka⁷, żona Makira, urodziła syna i dała mu imię Peresz. A bratu jego było na imię Szeresz, którego synami byli Ulam i Rekem. 17 Syn Ulama: Bedan. Ci byli synami Gileada, syna Makira, syna Manassesa. 18 Ich siostra, Hammoleket, urodziła Iszhoda, Abiezera⁸ i Machlę. 19 Synami Szemidy byli: Achian, Szekem, Likchi i Aniam.

Potomkowie Efraima

20 ⁹ Synowie Efraima: synem jego Szutelach, synem jego Bered, synem jego Tachat, synem jego Eleada, synem jego Tachat, 21 synem jego Zabad, synem jego Szutelach, a także Ezer i Elead. Zabili ich ludzie z Gat, urodzeni w tym kraju, bo tamci zstąpili, aby zabrać ich stada. 22 Efraim, ich ojciec, przez długi czas obchodził żałobę i przychodzili bracia jego, aby go pocieszyć. 23 Potem zbliżył się do żony swej, która poczęła i urodziła syna, i dał mu imię Beria¹⁰, ponieważ stało się nieszczęście w jego domu. 24 Jego córką była Szeera, która zbudowała Bet-Choron niższe i wyższe oraz Uzzen-Szeera¹¹. 25 Synami¹² jego byli Refach i Reszef, synem jego Telach, synem jego Tachan, 26 synem jego Ladan, synem jego Ammihud, synem jego Eliszama¹³, 27 synem jego Nun¹⁴, synem jego Jozue. 28 Ich posiadłości i ich siedziby były w Betel i miejscowościach przynależnych; w Naaran ku wschodowi, a ku zachodowi w Gezer i miejscowościach przynależnych, w Sychem i miejscowościach przynależnych aż do Ajji i miast przynależnych. 29 W rękach synów Manassesa były: Bet-Szean i miejscowości przynależne, Taanak i miejscowości przynależne, Megiddo i miejscowości przynależne, Dor i miejscowości przynależne. W tych mieszkali synowie Józefa, syna Izraela.

Potomkowie Asera

30 Synowie Asera: Jimna, Jiszwa, Jiszwi, Beria i siostra ich Serach¹⁵. 31 Synowie Berii: Cheber i Malkiel¹⁶; ten był ojcem Birzaita. 32 Cheber był ojcem Jafleta, Szemera, Chotama i siostry ich Szuy. 33 Synowie Jafleta: Pasak, Bimhal i Aszwat; to są synowie Jafleta. 34 Synowie Szemera: Achi, Rohga, Chubba i Aram. 35 Synowie brata jego, Helema: Sofach, Jimna, Szelesz i Amal. 36 Synowie Sofacha: Suach, Charnefer, Szual, Beri i Jimra; 37 Beser, Hod, Szamma-Szilsza, Jitran i Beera. 38 Synowie Jetera: Jefune, Pispa i Ara. 39 Synowie Ulli: Arach, Channiel i Risja. 40 Wszyscy ci synowie Asera, naczelnicy rodów, znamienici mężowie, dzielni wojownicy, główni wśród książąt, a według spisów liczyli w swoich rodowodach dwadzieścia sześć tysięcy wojska zdolnego do walki.

1 Krn 7, 1 - Por. Rdz 46,13; Lb 26,23nn; Sdz 10,1.

1 Krn 7, 6 - Por. 1 Krn 8,1n; Rdz 46,21; Lb 26,38.

1 Krn 7, 8 - Por. Joz 21,18.

1 Krn 7, 12 - Inne brzmienie w Lb 26,39; Rdz 46,23. Inni popr. "Ira" na "Dana".

1 Krn 7, 13 - Por. Rdz 30,4-8; Rdz 46,24n; Lb 26,48-50.

1 Krn 7, 15 - Popr. wg 1 Krn 7,12.

1 Krn 7, 16 - Musiała to być inna kobieta niż wspomniana w 1 Krn 7,15.

1 Krn 7, 18 - Por. Sdz 6,11.

1 Krn 7, 20 - Por. Lb 26,35.

1 Krn 7, 23 - Gra słów: "w niedoli".

1 Krn 7, 24 - Por. Joz 16,3.

1 Krn 7, 25 - Popr. wg LXX.

1 Krn 7, 26 - Popr. Lb 1,10.

1 Krn 7, 27 - Popr. wg Wj 33,11.

1 Krn 7, 30 - Por. Rdz 47,17; Lb 26,44.46; Joz 19,24-31.

1 Krn 7, 31 - Por. Lb 26,45.

Potomkowie Beniamina i ich siedziby

1 Beniamin¹ był ojcem swego pierworodnego Beli; drugiego - Aszbela, trzeciego - Achracha¹, 2 czwartego - Nochy, piątego - Rafy. 3 Synami Beli byli: Addar, Gera, ojciec Ehuda², 4 Abiszua, Naaman i Achoach, 5 Gera, Szefufan i Churam. 6 Oto synowie Ehuda; ci byli naczelnikami rodów mieszkających w Geba i przesiedlili ich do Manachat: 7 Naaman, Achiasz i Gera; on to ich przesiedlił³ i był ojcem Uzzy i Achichuda, 8 a Szacharaima - w kraju Moabu. Potem gdy odprawił swe żony: Chuszim i Baarę, 9 miał ze swej nowej żony: Jobaba, Sibię, Meszę, Malkoma, 10 Jeusa, Sakiasza i Mirmę; ci byli jego synami, naczelnikami rodów. 11 Z Chuszim miał: Abituba i Elpaala. 12 Synowie Elpaala: Eber, Miszam i Szemed, on to zbudował Ono, Lod i miejscowości przynależne. 13 Beria⁴ i Szema byli naczelnikami rodów mieszkających w Ajjalonie; oni to wypędzili mieszkańców Gat. 14 Achio, Szaszak, Jeremot, 15 Zebadiasz, Arad, Eder, 16 Mikael, Jiszpa i Jocha, byli synami Berii, 17 Zebadiasz, Meszullam, Chizki, Cheber, 18 Jiszmeraj, Jizlia i Jobab, byli synami Elpaala. 19 Jakim, Zikri, Zabdi, 20 Elienaj, Silletaj, Eliel, 21 Adajasz, Berajasz, Szimrat byli synami Szimejego. 22 Jiszpan, Eber, Eliel, 23 Abdon, Zikri, Chanan, 24 Chananiasz, Elam, Antotiasz, 25 Jifdejasz i Peniel byli synami Szaszaka. 26 Szamszeraj, Szechariasz, Ataliasz, 27 Jaareszjasz, Eliasz, Zikri byli synami Jerochama. 28 Ci byli naczelnikami rodów według ich spisów; zamieszkali oni w Jerozolimie⁵.

Ród Saula

29 W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon; imię jego żony było Maaka⁶. 30 Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner⁷, Nadab, 31 Gedor, Achio i Zeker. 32 Miklot był ojcem Szimejego. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie.
33 ⁸ Ner był ojcem Kisza, Kisz - Saula. Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. 34 Synem Jonatana był Meribbaal; Meribbaal był ojcem Miki. 35 Synowie Miki: Piton, Melek, Tarea i Achaz. 36 Achaz był ojcem Joaddy; Joadda - Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. 37 Mosa był ojcem Binei; jego synem był Rafa, synem jego Eleasa, synem jego Asel. 38 Asel miał sześciu synów, a oto ich imiona: Azrikam, Bokru⁹, Izmael, Szeariasz, Obadiasz i Chanan. Wszyscy oni byli synami Asela. 39 Synowie jego brata Eszeka: Ulam, jego pierworodny, drugi Jeusz, trzeci Elifelet. 40 Synowie Ulama byli dzielnymi wojownikami, strzelającymi z łuku¹⁰. Mieli oni wielu synów i wnuków - stu pięćdziesięciu. Ci wszyscy byli potomkami Beniamina.

1 Krn 8, 1 - "Beniamin": Rdz 46,21; Lb 26,38-41; por. 1 Krn 7,6; "Achrach" = Achiram (Lb 26,38).

1 Krn 8, 3 - Por. Sdz 3,15n.

1 Krn 8, 7 - Tekst skażony; niektórzy odnoszą to do Ehuda (Sdz 3,15-28; por. Oz 9,9).

1 Krn 8, 13 - Por. 1 Krn 7,23.

1 Krn 8, 28 - Por. 1 Krn 9,34; Ne 11,4-9.

1 Krn 8, 29 - Por. 1 Krn 9,35; 1 Krn 21,29.

1 Krn 8, 30 - Dod. wg 1 Krn 9,36.

1 Krn 8, 33 - Por. 1 Krn 9,39-44; 1 Sm 14,49-51.

1 Krn 8, 38 - Rkp, LXX, syr.: "jego pierworodny". Por. 1 Krn 9,44.

1 Krn 8, 40 - Rys znamienny Beniaminitów; por. 1 Krn 12,2; 2 Krn 14,7; 2 Sm 1,22.

Źródło historyczne rodowodów

1 Wszyscy Izraelici byli umieszczeni w wykazach rodowych. Oto oni spisani zostali w księdze królów izraelskich i judzkich. Byli oni uprowadzeni do niewoli babilońskiej z powodu swych występków. 2 Pierwsi mieszkańcy, którzy weszli do swych posiadłości w swoich miastach: Izraelici, kapłani, lewici i niewolnicy świątyni¹.

Mieszkańcy Jerozolimy

3 W Jerozolimie zamieszkiwali potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassesa. 4 Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, jednego z synów Peresa, syna Judy. 5 Z Szilonitów: pierworodny Asajasz i jego synowie. 6 Z synów Zeracha: Jeuel i sześciuset dziewięćdziesięciu ich braci. 7 Z synów Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawiasza, syna Hassenuy. 8 Jibnejasz, syn Jerochama, Ela, syn Uzziego, syna Mikriego, Meszullam, syn Szefatiasza, syn Reuela, syna Jibniasza. 9 Braci ich według ich rodowodów było dziewięćset pięćdziesięciu sześciu. Wszyscy ci mężowie byli naczelnikami swoich rodów. 10 Z kapłanów: Jedajasz, Jojarib, Jakin. 11 Azariasz, syn Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syn Achituba, zwierzchnik domu Bożego. 12 Adajasz, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkiasza; Masaj, syn Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera. 13 Braci ich, naczelników swoich rodów, było tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu dzielnych wojowników, zatrudnionych obsługą domu Bożego. 14 Z lewitów: Szemajasz, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, z synów Merariego. 15 Bakbakar, Cheresz, Galal, Mattaniasz, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa. 16 Obadiasz, syn Szemajasza, syna Galala, syna Jedutuna, i Berekiasz, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w zagrodach Netofatytów. 17 Odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon, Achiman i ich bracia. Szallum był przełożonym. 18 Jest on nim jeszcze teraz w Bramie Królewskiej, od wschodu. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów. 19 Szallum, syn Korego, syna Ebiasafa, syna Koracha, i bracia jego z domu jego ojca, Korachici, zatrudnieni obsługą, byli stróżami progów namiotu, a ich ojcowie strzegli wejścia do obozu Pańskiego. 20 Pinchas, syn Eleazara, był dawniej ich przełożonym - Pan niech będzie z nim! 21 Zachariasz, syn Meszelemiasza, był odźwiernym przy wejściu do Namiotu Spotkania. 22 Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel "Widzący". 23 Zarówno oni, jak i ich synowie czuwali nad bramami świątyni Pańskiej, domu namiotu², aby pełnić straż. 24 Z czterech stron znajdowali się odźwierni: od wschodu, zachodu, północy i południa. 25 Bracia ich, mieszkający w swoich zagrodach, przychodzili od czasu do czasu, by być z nimi przez siedem dni, 26 ponieważ w stałej służbie byli czterej przełożeni odźwiernych. Byli to lewici odpowiedzialni za komnaty i skarbce domu Bożego. 27 Nocowali w obrębie domu Bożego, do nich bowiem należała piecza i obowiązek otwierania go każdego rana. 28 Niektórzy z nich mieli pieczę nad sprzętami używanymi do służby Bożej, bo wnosili je policzone i w tejże liczbie wynosili. 29 Inni spośród nich czuwali nad przyborami i nad wszystkimi naczyniami świętymi, nad najczystszą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i balsamami. 30 A synowie kapłanów przyprawiali pachnące mieszanki do balsamów. 31 Mattitiasz, spośród lewitów, ten, który był pierworodnym Szalluma Korachity, miał sobie powierzony stały wypiek ciasta na ofiary³. 32 Spośród synów Kehata, spośród ich braci, niektórzy mieli za zadanie układać chleby pokładne w każdy szabat. 33 A ci, którzy byli śpiewakami, naczelnikami rodzin lewickich, pozostawali w komnatach wolni od innych zajęć, ponieważ dniem i nocą przypadała na nich służba. 34 Ci byli naczelnikami rodów lewickich według swego pokrewieństwa, a mieszkali w Jerozolimie.

Ród Saula

35 ⁴ W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon i Jejel, a imię żony jego było Maaka. 36 Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner, Nadab, 37 Gedor, Achio, Zachariasz i Miklot. 38 Miklot był ojcem Szimmeama. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie. 39 Ner był ojcem Kisza, Kisz - Saula, Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. 40 Synem Jonatana był Meribbaal, a Meribbaal był ojcem Miki. 41 Synowie Miki: Piton, Melek i Tachrea⁵. 42 Achaz był ojcem Jary; Jara - Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. 43 Mosa był ojcem Binei; synem jego był Refajasz, synem jego Eleasa, synem jego Asel. 44 Asel miał sześciu synów; a ich imiona: Azrikam, Bokru, Izmael, Szeariasz, Obadiasz, i Chanan. To są synowie Asela.

1 Krn 9, 2 - Zob. przypis do 1 Krn 6,33. Osiedlenie Izraelitów w Palestynie i Jerozolimie po niewoli babilońskiej odbywało się małymi grupami; por. Ne 11,3-24.

1 Krn 9, 23 - W czasie, gdy był on jeszcze w Gibeonie.

1 Krn 9, 31 - Por. Kpł 2,4-7; Kpł 6,14; Kpł 7,9.

1 Krn 9, 35-44 - = 1 Krn 8,29-38.

1 Krn 9, 41 - LXX, Wlg, syr. dod.: "i Achaz"; por. 1 Krn 8,35.

Porażka i śmierć Saula¹

1 Filistyni walczyli z Izraelitami; mężowie izraelscy uciekli przed Filistynami i padli pobici na wzgórzu Gilboa. 2 Filistyni rozpoczęli natarcie na Saula i na jego synów, zabijając Jonatana, Abinadaba i Malkiszuę, synów Saula. 3 W końcu walka srożyła się wokół Saula. Wytropili go łucznicy, a on zadrżał na widok łuczników². 4 I odezwał się Saul do swego giermka: «Dobądź swego miecza i przebij mnie nim, ażeby nie przyszli ci nieobrzezańcy i nie naigrawali się ze mnie». Lecz giermek nie chciał tego uczynić, gdyż bardzo się bał. Saul więc dobył miecza i sam rzucił się na niego. 5 Gdy giermek zobaczył, że Saul umarł, sam też rzucił się na miecz i razem umarł. 6 Umarł więc Saul i trzej jego synowie, cały też dom jego zginął razem w tym dniu. 7 Skoro wszyscy Izraelici mieszkający w dolinie spostrzegli, że tamci uciekają i że poległ Saul i jego synowie, opuścili swoje miasta i zbiegli, a nadeszli Filistyni i zamieszkali w nich. 8 Nazajutrz przyszli Filistyni złupić ciała zabitych i znaleźli Saula i jego synów, leżących na wzgórzu Gilboa. 9 A złupiwszy go, zabrali jego głowę i zbroję. Po całej ziemi filistyńskiej rozesłali polecenie, aby obwieścić radosną nowinę swoim bogom i ludowi. 10 Zbroję jego złożyli w świątyni swoich bogów, a czaszkę jego przytwierdzili w świątyni Dagona. 11 Gdy usłyszeli wszyscy mieszkańcy³ Jabesz w Gileadzie o tym wszystkim, jak Filistyni postąpili z Saulem, 12 powstali wszyscy dzielni ludzie, a zabrawszy zwłoki Saula i zwłoki jego synów, sprowadzili je do Jabesz i pochowali kości ich pod terebintem w Jabesz. Pościli potem przez siedem dni. 13 ⁴ Saul umarł na skutek własnego przewinienia, które popełnił wobec Pana, przeciw słowu Pańskiemu, którego nie strzegł. Zasięgał on nawet rady u wróżbiarki, 14 a nie radził się Pana; On więc zesłał na niego śmierć, a królestwo jego przeniósł na Dawida, syna Jessego.

1 Krn 10, 1-12 - Por. 1 Sm 31,1-13.

1 Krn 10, 3 - Inni tłum.: "i został zraniony przez łuczników".

1 Krn 10, 11 - "Mieszkańcy" popr.; por. 1 Sm 31,11.

1 Krn 10, 13 - por. 1 Sm 28,3-25; 2 Sm 2,4; 2 Sm 5,1-3.

DAWID KRÓLEM

Namaszczenie Dawida na króla w Hebronie¹

1 Wtedy zgromadzili się wszyscy Izraelici przy Dawidzie w Hebronie i rzekli: «Oto myśmy kości twoje i ciało. 2 Nawet już przedtem, gdy Saul był królem, tyś wyprowadzał i przyprowadzał Izraela, bo Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: "Ty będziesz pasł mój lud - Izraela, i ty będziesz wodzem mojego ludu - Izraela"». 3 Wszyscy więc starsi Izraela przybyli do króla do Hebronu. I Dawid zawarł z nimi w Hebronie przymierze wobec Pana. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem, zgodnie z nakazem Pańskim, przekazanym przez Samuela².

Zdobycie Jerozolimy³

4 I wyruszył Dawid z całym Izraelem na Jerozolimę, zwaną Jebus; mieszkańcami tamtejszego kraju byli Jebusyci. 5 I rzekli mieszkańcy Jebus do Dawida: «Nie wejdziesz tutaj». Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest Miasto Dawidowe. 6 I powiedział Dawid: «Ktokolwiek pierwszy pokona Jebusytów, będzie wodzem i księciem». Joab, syn Serui, pierwszy wszedł do góry i został wodzem. 7 Dawid zamieszkał w twierdzy, dlatego nazwano ją Miastem Dawidowym. 8 Zbudował potem miasto dokoła, tak Millo⁴, jak i otoczenie, Joab zaś odnowił resztę miasta. 9 Dawid stawał się coraz potężniejszym, bo Pan Zastępów był z nim.

Wykaz sławnych wojowników⁵

10 Oto dowódcy bohaterów Dawida, którzy wraz z nim stali się potężni pod jego panowaniem, a którzy wraz z całym Izraelem uczynili go królem zgodnie ze słowem Pańskim o Izraelu. 11 Oto imiona bohaterów Dawida: Jaszobeam, syn Chakmoniego, dowódca trzydziestu⁶. Ten właśnie, który wymachiwał włócznią nad trzystu zabitymi w jednym spotkaniu. 12 Po nim jest Eleazar, syn Dodo, Achochita, jeden z trzech bohaterów. 13 Był on z Dawidem w Pas-Dammim i tam zebrali się Filistyni do walki. A była tam działka pola pełna jęczmienia. Kiedy zaś wojsko uciekło przed Filistynami, 14 ⁷ on pozostał na środku działki, oswobodził ją i pobił Filistynów. Pan sprawił wtedy wielkie zwycięstwo. 15 Trzej spośród trzydziestu zeszli po skale do Dawida, do jaskini Adullam, podczas gdy obóz Filistynów był rozłożony w dolinie Refaim. 16 Dawid był wtedy w twierdzy, a załoga filistyńska była wówczas w Betlejem. 17 Dawid poczuł pragnienie i rzekł: «Kto mi da napić się wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem?» 18 Przedarli się więc ci trzej przez obóz filistyński i zaczerpnęli wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem. Zabrali ją z sobą i przynieśli Dawidowi. Dawid jednak nie chciał jej pić, lecz wylał ją w ofierze dla Pana. 19 I rzekł: «Niechaj mnie Bóg strzeże od uczynienia tej rzeczy! Czyż mam pić krew tych ludzi wraz z ich życiem? Wszak przynieśli ją z narażeniem swego życia». I nie chciał jej pić. To uczynili ci trzej bohaterowie. 20 Abiszaj, brat Joaba, był dowódcą trzydziestu⁸. Wymachiwał on włócznią nad trzystu zabitymi i zażywał sławy u trzydziestu. 21 Spośród trzydziestu był on podwójnie poważany i był ich dowódcą, lecz nie dorównał owym trzem. 22 Benajasz, syn Jojady, był mężem walecznym, wielkim w czynach, rodem z Kabseel. Pobił on dwóch [synów] Ariela z Moabu. On też zszedł do cysterny i zabił w niej lwa w dzień, gdy była śnieżyca. 23 Zabił on także Egipcjanina, o wzroście pięciu łokci. Egipcjanin trzymał w ręku dzidę [grubą] jak wał tkacki, podczas gdy on poszedł na niego z kijem. Wyrwawszy dzidę z ręki Egipcjanina, zabił go własną jego dzidą. 24 Tego dokonał Benajasz, syn Jojady. Miał sławę wśród trzydziestu bohaterów. 25 Był on bardziej poważany niż trzydziestu, lecz nie dorównał owym trzem. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej. 26 Bohaterowie waleczni: Asahel, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem, 27 Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu, 28 Ira, syn Ikesza z Tekoa, Abiezer z Anatot, 29 Sibbekaj Chuszyta, Ilaj Achochita, 30 Maheraj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy, 31 Itaj, syn Ribaja z Gibea synów Beniamina, Benajasz z Pireatonu, 32 Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby, 33 Azmawet z Bachurim⁹, Eliachba z Szaalbonu, 34 <Bene-> Chaszem z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu, 35 Achiam, syn Sakara z Hararu, Elifelet, syn Ura, 36 Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu, 37 Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja, 38 Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego, 39 Selek z Ammonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui, 40 Ira z Jattiru, Gareb z Jattiru, 41 Uriasz Chetyta, Zabad, syn Achlaja, 42 Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów, odpowiedzialny za trzydziestu; 43 Chanan, syn Maaki, Jozafat Mitnita, 44 Ozjasz z Asztarot, Szama i Jeuel, synowie Chotama z Aroeru, 45 Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha z Tis, 46 Eliel z Machawitów¹⁰, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma z Moabu, 47 Eliel, Obed i Jaasjel z Soby¹¹.

1 Krn 11, 1-3 - Zob. przypis do 2 Sm 5,1nn.

1 Krn 11, 3 - Por. 1 Sm 16,1-13; 2 Sm 5,1-3.

1 Krn 11, 4-9 - Por. 2 Sm 5,6-10.

1 Krn 11, 8 - Por. 2 Sm 5,9. Jest to umocnione, sztuczne wzniesienie, cytadela; tutaj: twierdza jebusyckiej Jerozolimy na południowo-wschodnim zboczu wzgórza Ofel. Autor przypisuje Dawidowi rekonstrukcję wałów obronnych i twierdzy Millo, Joabowi zaś tylko odbudowę części mieszkalnej Jerozolimy.

1 Krn 11, 10-47 - Por. 2 Sm 23,8-39, wraz z przypisami.

1 Krn 11, 11 - Inni popr. wg przekł. staroż.: "Trójki".

1 Krn 11, 14 - Popr. wg 2 Sm 23,12.

1 Krn 11, 20 - Popr. wg 2 Sm 23,18.

1 Krn 11, 33 - Wyraz popr.

1 Krn 11, 46 - Nazwa różnie popr.

1 Krn 11, 47 - Nazwa popr.

Pierwsi zwolennicy Dawida w Siklag

1 Ci przybyli do Dawida do Siklag, gdy jeszcze musiał się trzymać z dala od Saula, syna Kisza: oni należeli do bohaterów, pomocników w walce. 2 Uzbrojeni w łuki, umieli strzelać tak z prawej jak i z lewej ręki, i [rzucać] kamieniami i [wypuszczać] strzały z łuku¹. Spośród braci Saula z [pokolenia] Beniamina: 3 na czele stali Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza z Gibea, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, Berekiasz i Jehu z Anatot; 4 ² Jiszmajasz z Gibeonu, najdzielniejszy między trzydziestoma i dowodził trzydziestoma; 5 Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gederot; 6 Eleuzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz z Charif; 7 Elkana, Jiszszijasz, Azareel, Joezer, Jaszobeam, Korachici³; 8 Joela, Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedoru. 9 Z Gadytów przyłączyli się do Dawida w warowni pustynnej dzielni wojownicy, żołnierze gotowi do walki, którzy celowali w posługiwaniu się tarczą i włócznią. Z wyglądu podobni do lwów⁴, byli szybkonodzy jak gazele na górach. 10 Dowódcą był Ezer, drugim - Obadiasz, trzecim - Eliab, 11 czwartym - Maszmanna, piątym - Jeremiasz, 12 szóstym - Attaj, siódmym - Eliel, 13 ósmym - Jochanan, dziewiątym - Elzabad, 14 dziesiątym - Jeremiasz, jedenastym - Makbannaj. 15 Ci z potomków Gada byli jako dowódcy wojska: każdy niższy stopniem - nad stu, a wyższy - nad tysiącem⁵. 16 Są to ci, którzy przeszli Jordan w miesiącu pierwszym, gdy wylewa on wszędzie z brzegów, i którzy zmusili do ucieczki wszystkich mieszkańców dolin, na wschód i na zachód. 17 Przyszli też do warowni Dawida niektórzy z potomków Beniamina i Judy. 18 Dawid wyszedł naprzeciwko nich, a odpowiadając rzekł do nich: «Jeśli przychodzicie do mnie usposobieni pokojowo, aby mi pomóc, będzie moje serce w jedności z wami, lecz jeśli po to, by mnie zdradzić moim wrogom, mimo że ręce moje wolne są od gwałtu, niechaj wejrzy w to Bóg naszych ojców i niech osądzi!» 19 Wtedy duch owładnął Amasajem, dowódcą trzydziestu⁶:
«Pokój tobie, Dawidzie, i z tobą, synu Jessego,
pokój tobie i pokój Temu, co cię wspiera,
bo twój Bóg twoim wsparciem!»
Dawid więc ich przyjął i uczynił z nich dowódców oddziałów. 20 Z [pokolenia] Manassesa przyłączyli się do Dawida, gdy przyszedł z Filistynami, by walczyć przeciwko Saulowi. Nie pomógł on im wówczas, bo wodzowie filistyńscy po naradzie odesłali go mówiąc: «Za [cenę] naszych głów przyłączy się on do pana swego, Saula»⁷. 21 Gdy szedł do Siklag, przyłączyli się do niego z [pokolenia] Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Mikael, Jozabad, Elihu i Silletaj, dowódcy nad tysiącami, którzy byli z [pokolenia] Manassesa. 22 Oni to wsparli Dawida na czele oddziałów, bo wszyscy byli dzielnymi wojownikami i stali się dowódcami w wojsku. 23 Istotnie, z dnia na dzień przybywali do Dawida, aby mu pomagać, aż stał się obóz wielki jak obóz Boży⁸.

Wykaz przyłączających się do Dawida w Hebronie

24 Oto liczba dowódców⁹ uzbrojonych na wojnę, którzy przybyli do Dawida do Hebronu, by zgodnie z nakazem Pańskim przenieść na niego władzę królewską Saula: 25 Z synów Judy, noszących tarczę i włócznię, sześć tysięcy ośmiuset [uzbrojonych] na wojnę. 26 Z synów Symeona, dzielnych wojowników [uzbrojonych] na wojnę, siedem tysięcy stu. 27 Z synów Lewiego cztery tysiące sześciuset. 28 Także Jojada, przywódca potomków Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset. 29 I Sadok, młody, dzielny wojownik, wraz ze swym rodem - dwudziestu dwóch dowódców. 30 Z synów Beniamina, braci Saula, trzy tysiące; większość z nich pozostawała aż do tego czasu w służbie domu Saula. 31 Z synów Efraima dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych wojowników, mężów sławnych w swych rodach. 32 Z połowy pokolenia Manassesa osiemnaście tysięcy, którzy imiennie zostali wyznaczeni, aby pójść i ustanowić Dawida królem. 33 Z synów Issachara, odznaczających się głębokim zrozumieniem czasów i znajomością tego, co ma czynić Izrael, dwustu dowódców, oprócz wszystkich ich braci pod ich dowództwem. 34 Z [pokolenia] Zabulona, zdolnych do wojska, wyćwiczonych do walki wszelką bronią wojenną, pięćdziesiąt tysięcy gotowych pomagać sercem niepodzielnym. 35 Z [pokolenia] Neftalego tysiąc dowódców, a z nimi trzydzieści siedem tysięcy uzbrojonych w tarczę i włócznię. 36 Z Danitów, wyćwiczonych do walki, dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset. 37 Z [pokolenia] Asera zdolnych do wojska, wyćwiczonych do walki, czterdzieści tysięcy. 38 Z drugiej strony Jordanu: z Rubenitów, Gadytów i z połowy pokolenia Manassesa, w pełnym uzbrojeniu wojennym, sto dwadzieścia tysięcy. 39 Wszyscy ci wojownicy, stający do szeregu w doskonałym duchu, przybyli do Hebronu, aby Dawida ustanowić królem nad całym Izraelem. Lecz również i wszyscy pozostali Izraelici byli jednomyślni w tym, że Dawida należy ustanowić królem¹⁰. 40 I pozostali tam z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, ponieważ bracia ich przygotowali im [żywność]. 41 A także ich sąsiedzi, aż spod [posiadłości] Issachara, Zabulona i Neftalego, przywozili im żywność na osłach, wielbłądach, mułach i wołach: wielką ilość mąki, fig, rodzynek, wina, oliwy, bydła i owiec, ponieważ zapanowała radość w Izraelu.

1 Krn 12, 2 - Por. 1 Krn 8,40.

1 Krn 12, 4 - Wlg: 1 Krn 12,4, wskutek czego w hebr. numeracja dalszych wierszy tego rozdz. jest o jeden wyższa niż w Wlg.

1 Krn 12, 7 - Nazwa popr.

1 Krn 12, 9 - Pwt 33,20.

1 Krn 12, 15 - Inni tłum.: "najmniejszy z nich wart był stu, a największy - tysiąc [ludzi]".

1 Krn 12, 19 - LXX, Wlg dodają: "i rzekł".

1 Krn 12, 20 - To samo szerzej w 1 Sm rozdz. 29 [->1 Sm 29,1]: Filistyni odesłali Dawida i jego wojsko, obawiając się zdrady z jego strony.

1 Krn 12, 23 - Wyrażenie hebr. na oznaczenie stopnia najwyższego = "obóz ogromny".

1 Krn 12, 24 - Por. zasadę podziału z Lb rozdz. 1-3 [->Lb 1,1]; Lb rozdz. 26 [->Lb 26,1].

1 Krn 12, 39 - Autor uważa Dawida za tego, który zjednoczył całego Izraela.

Uroczyste wyprowadzenie arki z Kiriat-Jearim¹

1 Dawid naradzał się z tysiącznikami i setnikami i ze wszystkimi zwierzchnikami, 2 potem rzekł do całego zgromadzenia Izraela: «Jeśli się to wam podoba i jeśli będzie to po myśli Pana, Boga naszego, roześlijmy szybko wieść do pozostałych braci naszych we wszystkich ziemiach Izraela, do kapłanów i lewitów, którzy są z nimi w ich posiadłościach miejskich. Niechaj się tu zgromadzą, 3 abyśmy sprowadzili do nas Arkę Boga naszego, bośmy się o nią nie troszczyli w czasach Saula». 4 I odpowiedziało całe zgromadzenie, że tak należy uczynić, albowiem ta rzecz wydała się słuszną w oczach całego ludu. 5 Zebrał więc Dawid cały lud Izraela od Szichoru² egipskiego aż do Wejścia do Chamat², aby sprowadzić Arkę Bożą z Kiriat-Jearim. 6 Potem Dawid i cały Izrael udali się do Baali³, ku Kiriat-Jearim, które jest w Judzie, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, który nosi imię: Pan spoczywający na cherubach. 7 Umieszczono Arkę Bożą na nowym wozie i wywieziono z domu Abinadaba, a Uzza i Achio prowadzili wóz. 8 Dawid zaś i cały Izrael tańczyli z całej siły przed Bogiem, przy dźwiękach pieśni, cytr, harf, lutni, bębnów, cymbałów i trąb. 9 Gdy przybyli na klepisko⁴ Kidona, Uzza wyciągnął rękę, aby podtrzymać Arkę, ponieważ woły szarpnęły. 10 Gniew Boży zapłonął przeciwko Uzzie i poraził go za to, że dotknął ręką Arki, i umarł tam przed Bogiem. 11 A Dawid strapił się, dlatego że Pan dotknął takim ciosem Uzzę i nazwał to miejsce Peres-Uzza, [tak jest] po dzień dzisiejszy. 12 I uląkł się Dawid Boga w owym dniu, mówiąc: «Jak wprowadzę do siebie Arkę Bożą?» 13 I nie skierował Dawid Arki do siebie, do Miasta Dawidowego, lecz sprowadził ją do domu Obed-Edoma z Gat. 14 I Arka Boża pozostawała w domu Obed-Edoma przez trzy miesiące. A Pan błogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co miał.

1 Krn 13, 1-14 - Por. 2 Sm 6,1-11 wraz z przypisami.

1 Krn 13, 5 - "Szichor" - Wadi-el-Arisz, potok stanowiący południową granicę Palestyny; "Wejście do Chamat" - zob. Lb 13,21.

1 Krn 13, 6 - Dawna nazwa Kiriat-Jearim; por. Joz 18,14.

1 Krn 13, 9 - Boisko do młócenia zboża pod gołym niebem, sposobem ludów wschodnich.

Świetność rządów Dawida¹

1 Hiram, król Tyru, wysłał posłów do Dawida, z drzewem cedrowym, murarzami i cieślami, aby mu zbudowali pałac. 2 Wtedy Dawid poznał, że Pan potwierdził go jako króla nad Izraelem i wysoko podniósł jego władzę ze względu na swój lud - Izraela. 3 W Jerozolimie Dawid wziął sobie jeszcze żony i miał jeszcze synów i córki. 4 Oto imiona dzieci, które miał w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 5 Jibchar, Eliszua, Elpalet, 6 Nogah, Nefeg, Jafia, 7 Eliszama, Beeliada², Elifelet.

Dwukrotne zwycięstwo nad Filistynami

8 Filistyni usłyszawszy, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy, aby go pochwycić. Dawid dowiedział się o tym i wyszedł naprzeciw nich. 9 Filistyni przybyli, rozciągnęli się w dolinie Refaim. 10 Wtedy Dawid radził się Boga, mówiąc: «Czy mam pójść na Filistynów i czy dasz ich w moje ręce?» A Pan odrzekł mu: «Idź, i dam ich w twoje ręce». 11 Udali się oni do Baal-Perasim i tam ich Dawid pokonał. Wtedy rzekł Dawid: «Tak rozbił Bóg moją ręką wrogów moich, jak rozbija woda [rwąca]». Dlatego nazwano to miejsce Baal-Perasim. 12 [Filistyni] pozostawili tam swoje bożki, a Dawid rozkazał: «Niech będą spalone w ogniu!» 13 Lecz Filistyni jeszcze raz rozciągnęli się w dolinie. 14 I znowu radził się Dawid Boga, a Bóg mu powiedział: «Nie dokonuj natarcia idąc za nimi, lecz obejdź ich od tyłu, a dokonasz na nich natarcia od strony drzew balsamowych. 15 Kiedy zaś usłyszysz odgłos kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy ruszysz do walki, bo wtedy wyjdzie przed tobą Bóg, by rozbić wojsko Filistynów». 16 Dawid postąpił tak, jak mu Bóg polecił, i pokonał wojsko Filistynów, od Gibeonu aż do Gezer. 17 Tak sława Dawida rozeszła się po wszystkich krainach, a Bóg rzucił postrach przed nim na wszystkie narody.

1 Krn 14, 1-16 - = 2 Sm 5,11-25.

1 Krn 14, 7 - W 2 Sm 5,16 występuje forma "Eliada".

Sprowadzenie Arki do Jerozolimy

1 Pobudował on sobie domy w Mieście Dawidowym, przygotował miejsce dla Arki Bożej i rozbił dla niej namiot. 2 Wtedy rzekł Dawid: «Nikt nie powinien nosić Arki Bożej, oprócz lewitów, albowiem to ich wybrał Pan do noszenia Arki Bożej i do obsługiwania jej na wieki»¹. 3 I zgromadził Dawid wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pańskiej na jej miejsce, które dla niej przygotował. 4 Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów; 5 z synów Kehata: naczelnika Uriela i jego braci - stu dwudziestu; 6 z synów Merariego: naczelnika Asajasza i jego braci - dwustu dwudziestu; 7 z synów Gerszoma: naczelnika Joela i jego braci - stu trzydziestu; 8 z synów Elisafana: naczelnika Szemajasza i jego braci - dwustu; 9 z synów Chebrona: naczelnika Eliela i jego braci - osiemdziesięciu; 10 z synów Uzzjela: naczelnika Amminadaba i jego braci - stu dwunastu. 11 I wezwał Dawid kapłanów: Sadoka i Abiatara oraz lewitów: Uriela, Asajasza, Joela, Szemajasza, Eliela i Amminadaba, 12 i rzekł do nich: «Wy jesteście naczelnikami rodów lewickich, oczyśćcie się² wy i bracia wasi i przenieście Arkę Pana, Boga Izraela, na miejsce, które jej przygotowałem. 13 Ponieważ za pierwszym razem nie było was, dotknął nas ciosem Pan, Bóg nasz, bośmy się Go nie zapytali, jak należało». 14 Kapłani więc i lewici oczyścili się, aby przenieść Arkę Pana, Boga Izraela. 15 Lewici nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana³. 16 I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny. 17 I ustanowili lewici Hemana, syna Joela, a z braci jego Asafa, syna Berekiasza; z synów zaś Merariego, ich braci, Etana, syna Kuszajasza, 18 a z nimi braci ich drugiego stopnia: Zachariasza, Uzzjela⁴, Szemiramota, Jechiela, Unniego, Eliaba, Benajasza, Maasejasza, Mattitiasza, Elifela, Miknejasza, Obed-Edoma, Jejela - odźwiernych. 19 Śpiewacy: Heman, Asaf i Etan grali donośnie na cymbałach z brązu; 20 Zachariasz, Uzzjel, Szemiramot, Jechiel, Unni, Eliab, Maasejasz i Benajasz na cytrach w wysokim tonie⁵; 21 Mattitiasz, Elifel, Miknejasz, Obed-Edom, Jejel i Azazjasz na harfach, by dominowali⁶ w oktawie; 22 Kenaniasz, przełożony lewitów [przeznaczonych] do przenoszenia⁷, kierował przenoszeniem, ponieważ był do tego uzdolniony. 23 Berekiasz i Elkana byli odźwiernymi przy arce. 24 Kapłani: Szebaniasz, Jozafat, Netaneel, Amasaj, Zachariasz, Benajasz i Eliezer grali na trąbach przed Arką Bożą, a Obed-Edom i Jechiasz byli odźwiernymi przy Arce. 25 ⁸ Wówczas to Dawid i starsi Izraela oraz wodzowie z wielką radością poszli, aby przenieść Arkę Przymierza Pańskiego z domu Obed-Edoma. 26 Kiedy Bóg wspomagał lewitów niosących Arkę Przymierza Pańskiego, ofiarowano siedem cielców i siedem baranów. 27 A Dawid był okryty płaszczem z bisioru i podobnie wszyscy lewici niosący Arkę i śpiewający, oraz Kenaniasz, kierujący przenoszeniem. Dawid miał na sobie także efod lniany. 28 Tak cały Izrael prowadził Arkę Przymierza Pańskiego wśród radosnych okrzyków, grania na trąbach, cymbałach, harfach i cytrach. 29 Gdy Arka Przymierza Pańskiego przybyła do Miasta Dawidowego, Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno i ujrzała króla Dawida tańczącego i grającego, Wtedy wzgardziła nim w swym sercu.

1 Krn 15, 2 - Por. Lb 1,50.

1 Krn 15, 12 - Przez obmycia rytualne, spożywanie potraw sakralnych i zachowanie wstrzemięźliwości (Kpł 22,2n; Lb 11,18; 1 Sm 21,5n).

1 Krn 15, 15 - Por. Lb 7,9.

1 Krn 15, 18 - Popr.; hebr.: Jaazjel.

1 Krn 15, 20 - Tłum. przybliżone. Inni: "z tłumikiem".

1 Krn 15, 21 - Inni tłum.: "dyrygowali" lub "akompaniowali".

1 Krn 15, 22 - Inni tłum.: "w prorokowaniu", rozumiejąc je o sakralnym śpiewie i muzyce.

1 Krn 15, 25-29 - Por. 2 Sm 6,12-16.

Arka Przymierza w Jerozolimie

1 ¹ Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. 2 Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana. 3 I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina. 4 Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego: 5 Asafa - przełożonym, Zachariasza - jego zastępcą, potem Uzzjela², Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach; 6 Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego. 7 Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci:
8 ³ Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia,
głoście dzieła Jego wśród narodów!
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy,
rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
10 Szczyćcie się świętym Jego imieniem,
niech się weseli serce szukających Pana!
11 Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
szukajcie zawsze Jego oblicza:
12 Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał,
o Jego znakach i sądach ust Jego.
13 Potomstwo Izraela, Jego sługi,
synowie Izraela, Jego wybrańcy!
14 On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.
15 Na wieki pamięta⁴ o swoim przymierzu -
obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
16 Zawarł je z Abrahamem
i przysięgę dał Izaakowi.
17 Ustanowił dla Jakuba jako prawo
wieczne przymierze dla Izraela,
18 mówiąc: «Dam tobie ziemię Kanaanu
na waszą własność dziedziczną»,
19 gdy was było niewielu -
nieliczni i obcy w niej.
20 Wędrowali od szczepu do szczepu,
z jednego królestwa do drugiego ludu,
21 a nie pozwolił nikomu ich uciskać
i z ich powodu karał królów:
22 «Nie dotykajcie moich pomazańców
i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!»
23 ⁵ Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy,
z dnia na dzień głoście Jego zbawienie!
24 Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan,
Jego cuda - wśród wszystkich narodów,
25 bo wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały:
wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie.
26 Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda,
a Pan uczynił niebiosa.
27 Przed Nim kroczą majestat i piękno,
potęga i jasność w Jego przybytku.
28 Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i potęgę,
29 oddajcie Panu chwałę Jego imienia.
Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze,
oddajcie pokłon Panu, w święte szaty odziani⁶.
30 W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała!
Umocnił On świat, by się nie poruszył.
31 Niech cieszy się niebo i ziemia raduje.
Mówcie wśród pogan: «Pan jest królem».
32 Niech szumi morze i co je napełnia,
niech się weselą pola i wszystko, co na nich.
33 Niech tak się uradują drzewa leśne
w obliczu Pana, bo nadchodzi,
aby rządzić ziemią.
34 ⁷ Chwalcie Pana, bo dobry,
bo na wieki Jego łaskawość.
35 Mówcie: «Ratuj nas, Boże zbawienia naszego,
zgromadź nas i wybaw spośród narodów,
abyśmy wielbili święte imię Twoje
i dumni byli z Twej chwały».
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki.
A cały naród odpowiedział: «Amen» i chwalił Pana. 37 [Dawid] pozostawił tam przed Arką Przymierza Pańskiego Asafa i jego braci, aby pełnili służbę ustawicznie przed Arką, według porządku każdego dnia; 38 i Obed-Edoma z jego sześćdziesięciu ośmiu braćmi, Obed-Edoma, syna Jedutuna⁸, i Chosę jako odźwiernych; 39 kapłana Sadoka i braci jego, kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która jest w Gibeonie, 40 aby stale ofiarowali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopalenia, rano i wieczorem - według wszystkiego, co napisane jest w Prawie Pana, które On zlecił Izraelowi. 41 Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Panu, bo na wieki Jego łaskawość. 42 U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie. 43 I wrócił się cały lud - każdy do swego domu. Powrócił też Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu⁹.

1 Krn 16, 1-6 - Por. 2 Sm 6,17-19.

1 Krn 16, 5 - Popr.; hebr.: Jejel.

1 Krn 16, 8-22 - = Ps 105[104],1-15.

1 Krn 16, 15 - Popr. wg Ps 105[104],8; hebr.: "pamiętajcie".

1 Krn 16, 23-33 - = Ps 96[95] [->Ps 96[95],1].

1 Krn 16, 29 - Zob. przypis do Ps 96[95],9.

1 Krn 16, 34-36 - = Ps 106[105],1.47n.

1 Krn 16, 38 - Jedutun, znany z tytułów Ps 39[38] [->Ps 39[38],1]; Ps 62[61] [->Ps 62[61],1]; Ps 77[76] [->Ps 77[76],1]. Prawdopodobnie jest to Etan. Od niego pochodzili lewici za czasów Nehemiasza (Ne 11,17).

1 Krn 16, 43 - Por. 2 Sm 6,19n.

Proroctwo Natana i modlitwa Dawida¹

1 Gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, rzekł do proroka Natana: «Oto ja mieszkam w pałacu cedrowym, Arka zaś Przymierza Pańskiego pod zasłonami namiotu!» 2 Natan powiedział do Dawida: «Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Bóg jest z tobą». 3 Lecz tejże samej nocy Bóg skierował do Natana następujące słowa: 4 «Idź i powiedz mojemu słudze Dawidowi: To mówi Pan: Nie ty zbudujesz mi dom na mieszkanie. 5 Nie mieszkałem bowiem w domu od dnia, w którym wywiodłem Izraela, aż do tego dnia, ale przechodziłem z namiotu do namiotu lub przybytku. 6 Gdziekolwiek wędrowałem z całym Izraelem, czy choćby do jednego z sędziów, którym nakazałem paść mój lud, czy powiedziałem kiedykolwiek: "Dlaczego nie zbudowaliście mi domu cedrowego?" 7 A teraz przemówisz do mojego sługi Dawida: "To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska, spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim izraelskim. 8 I byłem z tobą wszędzie, dokądkolwiek się udałeś, i wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. 9 Wyznaczę miejsce mojemu ludowi izraelskiemu i osadzę go, i będzie mieszkał na swoim miejscu. Nie poruszy się on już i ludzie nikczemni nie będą go już niszczyć jak dawniej, 10 od czasów, kiedy ustanowiłem sędziów nad moim ludem izraelskim. Poniżę wszystkich wrogów twoich, a ciebie wywyższę, bo zbuduję ci dom². 11 Kiedy wypełnią się twoje dni i będziesz musiał odejść do twoich przodków, wzbudzę twojego potomka po tobie, którym będzie jeden z twoich synów, i utwierdzę jego królowanie. 12 On zbuduje Mi dom, a Ja utwierdzę tron jego na wieki. 13 Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem; łaskawości mojej nie cofnę od niego, jak cofnąłem od tego, który był przed tobą. 14 Osadzę go w moim domu i w moim królestwie na zawsze, a tron jego będzie utwierdzony na wieki"». 15 Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z tym całym widzeniem przemówił Natan do Dawida. 16 Poszedł więc król Dawid i usiadłszy przed Panem, mówił: «Kimże ja jestem, o Panie, Boże, i czym mój ród, że doprowadziłeś mnie aż dotąd? 17 Ale i to jeszcze wydało się tobie za mało, o Boże, lecz dałeś o domu swego sługi zapowiedź na daleką przyszłość. Wejrzałeś na mnie jak na człowieka znamienitego stanu, o Panie Boże. 18 Cóż więcej może powiedzieć Dawid do ciebie o chwale twego sługi? Ty sam znasz swego sługę. 19 O Panie, przez wzgląd na swego sługę i według [życzenia] twego serca uczyniłeś całe to wielkie dzieło, aby objawić wszystkie wspaniałości. 20 O Panie, nie ma podobnego Tobie i nie ma Boga oprócz Ciebie, według tego wszystkiego, co słyszeliśmy na własne uszy. 21 I kto jest jak lud Twój izraelski? Czyż jest jaki inny naród na ziemi, do którego poszedłby Bóg wybawić go jako lud swój, aby zapewnić mu sławę wielkich i straszliwych dzieł, wypędzając narody przed ludem swoim, który wykupiłeś z Egiptu? 22 Uczyniłeś lud izraelski ludem swoim na zawsze, a Ty, Panie, stałeś się jego Bogiem. 23 Teraz więc, o Panie, niech trwa na wieki słowo, któreś wyrzekł o słudze swoim i o domu jego, i uczyń, jak powiedziałeś, 24 ażeby <trwało> i wielbione było imię Twe na wieki w słowach: Pan Zastępów jest Bogiem dla Izraela!³ A dom Twojego sługi, Dawida, niech będzie trwały przed tobą! 25 Tyś bowiem, Boże mój, objawił swemu słudze, że zbudujesz mu dom, stąd to sługa twój tak ośmiela się modlić przed Twoim obliczem. 26 A teraz, Panie, Ty sam jesteś Bogiem. Skoro obiecałeś swojemu słudze to szczęście, 27 racz teraz pobłogosławić dom swego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, bo co Ty, Panie pobłogosławisz, będzie błogosławione na wieki».

1 Krn 17, 1-27 - Por. 2 Sm 7,1-29 wraz z przypisami.

1 Krn 17, 10 - Tzn. "założę ci dynastię". Tekst popr.; hebr.: "Oznajmiam ci i Pan ci dom zbuduje" (por. 2 Sm 7,11).

1 Krn 17, 24 - Popr. wg 2 Sm 7,26.

Zwycięstwa Dawida¹

1 Po tych wydarzeniach Dawid pobił Filistynów i zmusił ich do uległości; odebrał też z rąk Filistynów Gat i miejscowości przynależne. 2 Potem pobił Moabitów i stali się Moabici niewolnikami Dawida, płacącymi daninę. 3 Dawid pobił też Hadadezera, króla Soby i Chamat², kiedy wyprawił się, aby utrwalić swą władzę nad rzeką Eufratem. 4 Wziął mu też Dawid tysiąc rydwanów, siedem tysięcy jeźdźców i dwadzieścia tysięcy pieszych. Poprzecinał też Dawid ścięgna skokowe wszystkim koniom zaprzęgowym, zostawiając z nich tylko do stu rydwanów. 5 Kiedy Aramejczycy z Damaszku przybyli na odsiecz królowi Soby, Hadadezerowi, Dawid pobił dwadzieścia dwa tysiące ludzi spośród Aramejczyków. 6 Potem umieścił Dawid załogi w Aramie damasceńskim, i Aramejczycy stali się poddanymi Dawida płacącymi daninę. Tak Pan udzielał Dawidowi zwycięstwa we wszystkim, co zamierzył. 7 Dawid zabrał złote uzbrojenie, jakie mieli słudzy Hadadezera, i przeniósł je do Jerozolimy. 8 Z miast Hadadezera, Tibchat i Kun, zabrał też Dawid bardzo wiele brązu, z którego Salomon uczynił "morze" brązowe, kolumny i naczynia brązowe. 9 Gdy usłyszał Tou, król Chamat, że Dawid rozbił całe wojsko Hadadezera, króla Soby, 10 posłał swego syna Hadorama do króla Dawida, aby go pozdrowić i powinszować mu, że walcząc z Hadadezerem pokonał go, bo Hadadezer prowadził wojnę z Tou. [Posłał] także wszelkiego rodzaju naczynia złote, srebrne i brązowe. 11 Król Dawid poświęcił je również Panu wraz ze srebrem i złotem, które pobrał ze wszystkich narodów: z Edomu, Moabu, od Ammonitów, Filistynów i Amalekitów. 12 Abiszaj, syn Serui, pobił osiemnaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. 13 Umieścił on załogi w Edomie, a wszyscy Edomici stali się niewolnikami Dawida. Tak Pan udzielał Dawidowi zwycięstwa we wszystkim, co zamierzył.

Współpracownicy Dawida

14 Dawid panował nad całym Izraelem, wykonując sąd i sprawiedliwość nad całym swoim ludem. 15 Joab, syn Serui, był nad wojskiem; Joszafat, syn Achiluda, był pełnomocnikiem; 16 Sadok, syn Achituba, i Abimelek, syn Abiatara, byli kapłanami; Szawsza był pisarzem; 17 Benajasz, syn Jojady, był nad Keretytami i Peletytami; synowie zaś Dawida byli pierwszymi przybocznymi króla.

1 Krn 18, 1-17 - Por. 2 Sm 8,1-18 wraz z przypisami.

1 Krn 18, 3 - Inni: "Soby [leżącej] za Chamat"; dosł.: "w Chamat".

Wojna z Ammonitami i Aramejczykami¹

1 Potem umarł Nachasz, król Ammonitów, a syn jego został w jego miejsce królem. 2 Wtedy Dawid pomyślał sobie: «Okażę życzliwość dla Chanuna, syna Nachasza, tak jak jego ojciec okazał życzliwość dla mnie». Wyprawił więc Dawid posłów, aby go pocieszyć po stracie ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do Chanuna w kraju Ammonitów, aby go pocieszyć, 3 książęta ammoniccy odezwali się do Chanuna: «Może sądzisz, że Dawid przez cześć dla twego ojca przysłał do ciebie pocieszycieli? Czyż raczej nie dla rozpoznania, wyszpiegowania, a potem zabrania² kraju przybyli słudzy jego do ciebie?» 4 Chanun więc pochwyciwszy sługi Dawida ogolił ich, obciął im szaty do połowy, aż do pośladków³ i odesłał ich. 5 Wtedy udali się niektórzy i oznajmili Dawidowi o tych ludziach, a on wyprawił na ich spotkanie posłów, bo ci ludzie zostali bardzo znieważeni. Polecił im król: «Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie». 6 Gdy Ammonici spostrzegli, że Dawid znienawidził ich, posłał Chanun wraz z Ammonitami tysiąc talentów srebra, aby za nie nająć rydwany i jeźdźców z Aram-Naharaim i od Aramejczyków z Maaki i z Soby. 7 I najęli sobie trzydzieści dwa tysiące rydwanów oraz króla Maaki z jego ludźmi, którzy przyszli i rozłożyli się obozem pod Medebą; zgromadzili się też i Ammonici ze swoich miast i przybyli, aby walczyć. 8 A usłyszawszy o tym Dawid wyprawił Joaba wraz z całym wojskiem - ludźmi walecznymi. 9 Ammonici wystąpili i uszykowali się do bitwy u wejścia do miasta, a sprzymierzeni królowie zajęli stanowiska osobno, w polu. 10 Gdy Joab spostrzegł, że walka zagraża mu z przodu i od tyłu, dobrał sobie ludzi spośród wszystkich najdzielniejszych w Izraelu i w szyku bojowym ustawił naprzeciw Aramejczyków. 11 Pozostałych zaś ludzi powierzył w ręce swego brata, Abiszaja, aby ich ustawił w szyku naprzeciw Ammonitów. 12 I rzekł: «Jeśli Aramejczycy będą mieli przewagę nade mną, ty przyjdziesz mi na pomoc; jeśli zaś Ammonici będą mieli przewagę nad tobą, ja ci przyjdę na pomoc. 13 Odwagi! Okażmy męstwo [w walce] za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Pan uczyni to, co Mu się wyda słuszne!» 14 Zbliżył się Joab i lud, który był z nim, do Aramejczyków, aby walczyć, lecz oni uciekli przed nim. 15 Ammonici widząc, że Aramejczycy uciekli, również i sami uciekli przed jego bratem Abiszajem, i wycofali się do miasta. Joab więc wrócił do Jerozolimy. 16 Lecz kiedy Aramejczycy ujrzeli, że zostali pobici przez Izraela, wyprawili posłów, aby sprowadzić Aramejczyków, którzy byli po drugiej stronie Rzeki na czele z dowódcą wojska Hadadezera, Szofakiem. 17 Dawid, gdy go o tym powiadomiono, zebrał wszystkich Izraelitów, a przeprawiwszy się przez Jordan, szedł ku nim i zajął stanowiska naprzeciwko. Dawid skierował szyki do walki przeciw Aramejczykom. I walczyli z nim. 18 Lecz Aramejczycy uciekli przed Izraelitami; a Dawid zabił spośród Aramejczyków siedem tysięcy walczących na rydwanach i czterdzieści tysięcy pieszych; zginął też dowódca wojska, Szofak. 19 Widząc więc poddani Hadadezera, że zostali pokonani przez Izraelitów, zawarli pokój z Dawidem i stali się jego poddanymi. Aramejczycy nie chcieli odtąd iść na pomoc Ammonitom.

1 Krn 19, 1-19 - Por. 2 Sm 10,1-19.

1 Krn 19, 3 - Tekst skażony, popr. wg 2 Sm 10,3. Inni inaczej popr. lub tłumaczą.

1 Krn 19, 4 - Inni tłum.: "aż do pasa".

Zwycięskie wyprawy na Ammonitów. Wojna z Filistynami

1 Z początkiem roku, w czasie gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Joab poprowadził siły zbrojne i spustoszył kraj Ammonitów. Potem poszedł i obległ Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie. Joab zdobył Rabba i zburzył je¹. 2 ² Dawid zabrał koronę z głowy ich króla³, a waga jej wynosiła talent złota; były też w niej drogie kamienie. Włożono ją na głowę Dawida. I wywiózł on z miasta łup bardzo wielki. 3 Lud zaś, jaki się w nim znajdował, kazał wyprowadzić i przydzielić do pracy przy piłach, żelaznych kilofach i siekierach⁴. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów. Potem wrócił Dawid i cały lud do Jerozolimy. 4 ⁵ Następnie doszło do wojny z Filistynami w Gezer. Wtedy to Sibbekaj Chuszatyta zabił Sippaja, potomka Refaitów, i zostali pobici. 5 I była znowu wojna z Filistynami, podczas której Elchanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goliata z Gat, a drzewce jego włóczni było jak wał tkacki. 6 Była jeszcze inna bitwa w Gat, gdzie znalazł się człowiek wysokiego wzrostu, który miał dwadzieścia cztery palce, sześć u każdej ręki i sześć u każdej stopy; ten również był z Refaitów. 7 Urągał on Izraelowi i zabił go Jonatan, syn Szimei, brata Dawida. 8 Ci byli potomkami Refaitów w Gat: padli oni z ręki Dawida i z ręki jego sług.

1 Krn 20, 1 - Por. 2 Sm 11,1; 2 Sm 12,26-31.

1 Krn 20, 2 - Por. 2 Sm 12,30n wraz z przypisem.

1 Krn 20, 2 - "Króla" - inni zmieniają 2 samogłoski i popr. na "Milkoma": wówczas waga korony staje się bardziej prawdopodobna.

1 Krn 20, 3 - Tłum. przypuszczalne.

1 Krn 20, 4-8 - Por. 2 Sm 21,18-22.

Spis ludności i jego następstwa¹

1 Powstał szatan² przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, żeby policzył Izraela. 2 Rzekł więc Dawid do Joaba i do książąt ludu: «Idźcie, a policzcie Izraela od Beer-Szeby aż do Dan i donieście mi, abym znał ich liczbę». 3 Lecz Joab odpowiedział: «Niech Pan przysporzy stokroć więcej ludu swego, niżeli go jest! Lecz, o panie mój, królu, czyż oni wszyscy nie są poddanymi mego pana? Dlaczegóż pan mój tego się domaga? Czemu ma się stać przyczyną przewinienia Izraela?» 4 Jednakże rozkaz króla przemógł Joaba. Poszedł więc Joab, a obszedłszy całego Izraela, przybył do Jerozolimy. 5 Joab przekazał Dawidowi liczbę policzonego ludu. Cały Izrael liczył milion i sto tysięcy mężczyzn dobywających miecza; w Judzie zaś czterysta siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn dobywających miecza³. 6 Wśród nich Joab nie policzył Lewiego i Beniamina, ponieważ rozkaz króla był przykry dla Joaba. 7 I nie podobała się ta rzecz Bogu, więc ukarał Izraela. 8 I rzekł Dawid do Boga: «Zgrzeszyłem bardzo tym, czego dokonałem. Lecz teraz daruj łaskawie winę swego sługi, bo postąpiłem bardzo nierozsądnie». 9 I odezwał się Pan do Gada, "Widzącego" Dawidowego, tymi słowami: 10 «Idź i oświadcz Dawidowi te słowa: To mówi Pan: Przedkładam ci trzy rzeczy, wybierz sobie jedną z nich, a spełnię ci ją». 11 Gad przyszedł do Dawida i rzekł do niego: «To mówi Pan: Wybierz sobie: 12 albo trzy lata głodu, albo trzy miesiące porażek od twoich wrogów, podczas gdy miecz nieprzyjaciół twoich będzie cię ścigał, albo też trzy dni miecza Pańskiego i zarazy w kraju, przy czym Anioł Pański będzie szerzył spustoszenie we wszystkich granicach Izraela. A teraz rozważ, co mam odpowiedzieć Temu, który mnie posłał». 13 I rzekł Dawid do Gada: «Jestem w wielkiej rozterce. Niech wpadnę raczej w ręce Pana, bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę». 14 Zesłał więc Pan zarazę na Izraela i padło z Izraela siedemdziesiąt tysięcy ludzi. 15 I posłał Bóg Anioła do Jerozolimy, aby ją wyniszczyć, lecz gdy ten dokonywał zniszczenia, wejrzał Pan i ulitował się nad nieszczęściem i rzekł do Anioła-niszczyciela: «Wystarczy! Cofnij twą rękę!» Stał wtedy Anioł Pański blisko klepiska Ornana⁴ Jebusyty. 16 Dawid, podniósłszy oczy, ujrzał Anioła Pańskiego, stojącego między ziemią i niebem, a w ręku jego - miecz wyciągnięty nad Jerozolimą. Dawid więc i starszyzna obleczeni w wory padli na twarze. 17 I rzekł Dawid do Boga: «Czyż to nie ja rozkazałem policzyć naród? To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Panie, Boże mój, niechaj Twoja ręka obróci się na mnie i na dom mojego ojca, a nie na Twój lud, aby go wytracić!» 18 Wtedy Anioł Pański rzekł do Gada, aby oznajmił Dawidowi, że Dawid powinien iść i wznieść ołtarz Panu na klepisku Ornana Jebusyty. 19 Dawid więc poszedł na słowo Gada, który przemawiał w imieniu Pana. 20 Ornan obrócił się i ujrzał Anioła, on i czterej synowie jego i ukryli się; Ornan młócił wtedy pszenicę. 21 Gdy Dawid przyszedł do Ornana, Ornan obejrzał się i ujrzał Dawida, a wyszedłszy z klepiska, oddał pokłon Dawidowi twarzą do ziemi. 22 Wtedy Dawid rzekł do Ornana: «Odstąp mi obszar tego klepiska, a zbuduję na nim ołtarz Panu; odstąp mi je za pełną cenę, aby plaga przestała się srożyć nad ludem». 23 Rzekł Ornan do Dawida: «Weź, a niech uczyni król, pan mój, co mu się wyda słuszne. Spójrz! Oddaję woły na całopalenie, sanie młockarskie⁵ jako drwa, pszenicę na ofiarę z pokarmów, wszystko to daję». 24 Król Dawid rzekł do Ornana: «Nie! Muszę bowiem kupić to za pieniądze, albowiem tego, co do ciebie należy, nie wezmę dla Pana i nie złożę ofiar całopalnych, które otrzymam za darmo». 25 Dał więc Dawid Ornanowi za pole sześćset syklów złota. 26 Następnie zbudował ołtarz Panu i złożył ofiary całopalne i ofiary biesiadne. Wzywał Pana, który go wysłuchał, zsyłając ogień z nieba na ołtarz całopalenia⁶. 27 Nakazał więc Pan Aniołowi, by schował swój miecz do pochwy. 28 W tym czasie Dawid widząc, że Pan wysłuchał go na klepisku Jebusyty Ornana, zaraz złożył tam ofiary. 29 Przybytek zaś Pański, który Mojżesz zbudował na pustyni, i ołtarz całopalenia, znajdował się wtedy na wyżynie w Gibeonie, 30 ale Dawid nie śmiał tam iść, aby radzić się Boga, ponieważ lękał się miecza Anioła Pańskiego.

1 Krn 21, 1-30 - Por. 2 Sm 24,1-25.

1 Krn 21, 1 - Autor precyzując teologicznie bliższą przyczynę faktu przypisuje szatanowi to, co 2 Sm 24,1 odnosi do Boga jako pierwszej przyczyny wszystkich rzeczy.

1 Krn 21, 5 - Inne liczby podaje 2 Sm 24,9. Por. 1 Krn 27,24: już sam autor mógł uważać te liczby za nie odpowiadające rzeczywistości.

1 Krn 21, 15 - W 2 Sm 24,16 imię to brzmi" "Aureuna".

1 Krn 21, 23 - Zob. Iz 28,27n.

1 Krn 21, 26 - Por. 1 Krl 18,38.

Przygotowania do budowy świątyni

1 I rzekł Dawid: «Oto jest dom Pana Boga i oto jest ołtarz ofiar całopalnych dla Izraela»¹. 2 Dawid nakazał zebrać cudzoziemców² przebywających w kraju izraelskim i wyznaczył kamieniarzy do obrabiania kamieni ciosowych na budowę domu Bożego. 3 Przygotował też Dawid bardzo wiele żelaza na gwoździe, na drzwi w bramach i na spojenia oraz niezliczoną wagę brązu, 4 drzewa też cedrowego w obfitości, bo Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli Dawidowi wielką ilość drzew cedrowych. 5 Potem rzekł Dawid: «Mój syn, Salomon, jest mądry i wątły, a dom, jaki ma być zbudowany dla Pana, ma się wyróżniać okazałością, sławą i wspaniałością wobec wszystkich krajów; ja więc muszę poczynić przygotowania dla niego». I wiele przygotował Dawid przed swoją śmiercią. 6 Potem zawołał syna swego, Salomona, i nakazał mu zbudować świątynię dla Pana, Boga Izraela. 7 Tak przemówił Dawid do Salomona: «Synu mój, ja sam zamierzałem zbudować świątynię dla imienia Pana, Boga mego. 8 Ale Pan skierował do mnie takie słowa: "Przelałeś wiele krwi, prowadząc wielkie wojny, dlatego nie zbudujesz domu imieniu memu, albowiem zbyt wiele krwi wylałeś na ziemię wobec Mnie³. 9 Oto urodzi ci się syn, będzie on mężem pokoju, bo udzielę mu pokoju ze wszystkimi wrogami jego wokoło; będzie miał bowiem na imię Salomon⁴ i za dni jego dam Izraelowi pokój i odpoczynek. 10 On to zbuduje dom dla imienia mego, on też będzie dla Mnie synem, a Ja będę dla niego ojcem i tron jego królowania nad Izraelem utwierdzę na wieki"⁵. 11 Teraz, synu mój, niechaj Pan będzie z tobą, aby ci się powodziło i abyś zbudował dom Panu, Bogu twemu, jak On zapowiedział o tobie. 12 Oby tylko Pan użyczył ci roztropności i rozsądku, gdy cię postawi nad Izraelem, abyś przestrzegał prawa Pana, Boga twego. 13 Wtedy będzie ci się powodziło, gdy będziesz strzegł wypełniania praw i nakazów, które Pan dał Mojżeszowi dla Izraela. Bądź mężny i mocny, nie bój się ani nie lękaj! 14 Oto w trudzie przygotowałem na dom Pański: złota sto tysięcy talentów, a srebra milion talentów⁶, brązu zaś i żelaza bez wagi, albowiem takie jest ich mnóstwo; przygotowałem też drzewo i kamienie, a ty możesz do tego jeszcze dodać. 15 Masz też u siebie mnóstwo pracowników: murarzy, kamieniarzy, cieśli i wszelkiego rodzaju rzemieślników do wszystkich prac: 16 w złocie, srebrze, brązie i żelazie. Wstań więc i działaj, a Pan niech będzie z tobą!» 17 Nakazał też Dawid wszystkim książętom Izraela, aby pomagali jego synowi, Salomonowi, mówiąc: 18 «Czyż Pan, Bóg wasz, nie jest z wami? Czyż nie użyczył wam pokoju dokoła? Wydał przecież w moje ręce mieszkańców kraju, a kraj został poddany Panu i Jego narodowi. 19 A teraz oddajcie serce wasze i duszę waszą na służbę Panu, Bogu waszemu: stańcie do budowy świątyni Pana Boga, abyście mogli przenieść Arkę Przymierza Pańskiego i święte naczynia Boże do domu zbudowanego imieniu Pańskiemu».

1 Krn 22, 1 - Jest to już ołtarz stały w odróżnieniu od ołtarza dawniejszego, prowizorycznego.

1 Krn 22, 2 - są to Kananejczycy (Wj 12,48n), prozelici (2 Krn 30,25), Żydzi z zagranicy (Ezd 1,4), obce ludy (Iz 60,10). Por. 1 Krl 5,31n.

1 Krn 22, 8 - Por. 1 Krn 28,3; Rdz 9,4-6; Kpł 17,11.14.

1 Krn 22, 9 - Hebr.: szalom = pokój.

1 Krn 22, 10 - Por. 1 Krn 17,11-14.

1 Krn 22, 14 - Suma tutaj podana jest zapewne wyolbrzymiona. Przypuszczalnie chodzi tu o sykle, nie o talenty.

Podział lewitów i ich czynności

1 Dawid, stary i syty dni, ustanowił Salomona, swego syna, królem nad Izraelem¹. 2 I zgromadził wszystkich książąt izraelskich, kapłanów i lewitów. 3 Kiedy policzono lewitów od trzydziestu² lat i wyżej, liczba ich według spisu mężczyzn wynosiła trzydzieści osiem tysięcy. 4 Z tych dwadzieścia cztery tysiące spełniało pracę w domu Pańskim; pisarzy i sędziów było sześć tysięcy. 5 Odźwiernych było cztery tysiące, a cztery tysiące wychwalało Pana na instrumentach, które [Dawid] sprawił³ w tym celu. 6 Dawid podzielił ich na zmiany według synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego⁴. 7 ⁵ Z Gerszonitów byli: Ladan i Szimei. 8 Synowie Ladana: pierwszy Jechiel, potem Zetam i Joel - trzej. 9 Synowie Szimejego: Szelomit, Chazjel i Haran - trzej. Ci byli naczelnikami rodów Ladana. 10 A synowie Szimejego: Jachat, Ziza, Jeusz i Beria. Ci czterej są synami Szimejego. 11 Jachat był pierwszy, Ziza drugi; Jeusz i Beria nie mieli wielu synów i byli policzeni za jeden ród. 12 Synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel - czterej. 13 Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. Aaron został odłączony, aby być poświęconym na zawsze - on i jego synowie - do rzeczy najświętszych, aby spalali kadzidło przed Panem, usługiwali Mu i błogosławili w Jego imieniu na wieki⁶. 14 Co do Mojżesza, męża Bożego, jego synowie zostali zaliczeni do pokolenia Lewiego. 15 Synowie Mojżesza: Gerszom i Eliezer. 16 Synowie Gerszoma: pierwszy Szebuel. 17 Synami Eliezera byli: pierwszy Rechabiasz; Eliezer nie miał wprawdzie innych synów, lecz synowie Rechabiasza byli bardzo liczni. 18 Synowie Jishara: pierwszy Szelomit. 19 Synowie Chebrona: pierwszy Jerijasz, drugi Amariasz, trzeci Jachazjel, czwarty Jekameam. 20 Synowie Uzzjela: pierwszy Mika, drugi Jiszszijasz. 21 Synowie Merariego: Machli i Muszi. Synowie Machliego: Eleazar i Kisz. 22 Eleazar umarł nie mając synów, tylko same córki; synowie Kisza, ich bracia wzięli je za żony. 23 Synowie Musziego - trzej: Machli, Eder i Jeremot. 24 Ci byli synami Lewiego, według ich rodów, głowami rodzin, według wykazów liczbowych imion w ich spisach; spełniali prace w służbie domu Pańskiego, od dwudziestego roku życia i wzwyż. 25 Rzekł bowiem Dawid: «Pan, Bóg Izraela, dał odpoczynek swemu ludowi i zamieszkał w Jerozolimie na stałe. 26 Lewici już nie będą nosić przybytku ani wszelkich przyborów do jego obsługi». 27 Zatem, według ostatnich zarządzeń Dawida, lewici byli spisywani od dwudziestego roku życia i wzwyż. 28 Ich stanowisko bowiem polegało na tym, że obok potomków Aarona służyli w domu Pańskim, na dziedzińcach, w komnatach, przy oczyszczaniu wszystkiego, co poświęcone, i pełnili służbę w domu Pańskim. 29 Troszczyli się oni zarówno o chleby pokładne, o najczystszą mąkę na ofiarę z pokarmów, o przaśne podpłomyki, jak i o to, co było pieczone na blachach i co było smażone, i o wszystko, co było ważone i mierzone. 30 Mieli stawać co rana, by dziękować i wychwalać Pana, i tak samo wieczorem; 31 aby ofiarować wszystkie całopalenia Panu w szabat, przy nowiu księżyca i w święta, według ilości ustalonej przepisem - ustawicznie wobec Pana⁷. 32 Mieli pieczę nad Namiotem Spotkania, pieczę nad Miejscem Świętym i pieczę nad synami Aarona, ich braćmi, w służbie domu Pańskiego.

1 Krn 23, 1 - Por. 1 Krl 1,1-40.

1 Krn 23, 3 - por. Lb 4,3. Potem wiek przynajmniej 20 lat był wymagany do służby lewickiej (1 Krn 23,24.27).

1 Krn 23, 5 - Tekst popr. wg LXX i Wlg; inni inaczej popr. lub zachowują hebr.: "sprawiłem".

1 Krn 23, 6 - Por. Lb 3,17.

1 Krn 23, 7-23 - Nowa organizacja i funkcje lewitów zostały dostosowane do stałego miejsca kultu. Odpadły bowiem funkcje przenoszenia Namiotu Spotkania.

1 Krn 23, 13 - Trzy zasadnicze funkcje kapłańskie (por. Kpł 6,19; Lb 6,22-27; Lb 16,7n).

1 Krn 23, 31 - Por. Lb rozdz. 28n [->Lb 28,1].

Podział kapłanów

1 ¹ A co do synów Aarona - oto ich podział. Synowie Aarona: Nadab, Abihu, Eleazar i Itamar. 2 Nadab i Abihu umarli przed swoim ojcem i nie mieli synów, a urząd kapłański spełniali Eleazar i Itamar. 3 A potomków Eleazara i Achimeleka, potomków Itamara, podzielił Dawid z pomocą Sadoka wyznaczając im urzędy, stosownie do ich służby². 4 I okazało się, że potomków męskich³ Eleazara było daleko więcej niż potomków Itamara, wybrano więc spośród potomków Eleazara szesnastu naczelników rodów, a spośród potomków Itamara ośmiu naczelników rodów. 5 Wybrano ich za pomocą losów, na równi jednych i drugich, żeby książęta świątyni, książęta Boży, byli i z synów Eleazara, i z synów Itamara. 6 Szemajasz, syn Netaneela, pisarz spośród lewitów, spisał ich wobec króla, książąt, kapłana Sadoka, Achimeleka, syna Abiatara, naczelników rodów kapłańskich i lewickich, biorąc każdy ród na przemian, jeden z potomków Eleazara, drugi - z Itamara⁴. 7 ⁵ Pierwszy los padł na Jojariba, drugi na Jedejasza, 8 trzeci na Charima, czwarty na Seorima, 9 piąty na Malkiasza, szósty na Mijjamina, 10 siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza⁶, 11 dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekaniasza, 12 jedenasty na Eliasziba, dwunasty na Jakima, 13 trzynasty na Chuppę, czternasty na Jeszebeaba⁷, 14 piętnasty na Bilgę, szesnasty na Immera, 15 siedemnasty na Chezira, osiemnasty na Happissesa, 16 dziewiętnasty na Petachiasza, dwudziesty na Ezechiela, 17 dwudziesty pierwszy na Jakina, dwudziesty drugi na Gamula, 18 dwudziesty trzeci na Delajasza, a dwudziesty czwarty na Maazjasza. 19 Taka była ich kolejność, gdy przychodzili do domu Pańskiego na swoją służbę, zgodnie z zarządzeniami przekazanymi przez ich przodka Aarona, jak mu rozkazał Pan, Bóg Izraela. 20 Pozostali z synów Lewiego, z synów Amrama: Szubael, a z synów Szubaela: Jechdejasz. 21 Z Rechabiasza: Jiszszijasz, najstarszy z synów Rechabiasza. 22 Z Jisharytów: Szelomot; z synów Szelomota: Jachat. 23 Z synów Chebrona⁸: pierwszy Jerijasz, drugi Amariasz, trzeci Jachazjel, czwarty Jekameam. 24 Synowie Uzzjela: Mika; z synów Miki: Szamir. 25 Brat Miki: Jiszszijasz; z synów Jiszszijasza: Zachariasz. 26 Synowie Merariego: Machli i Muszi; synowie Jaazijjasza, jego syna; 27 synowie Merariego z jego syna Jaazijjasza: Szoham, Zakkur i Ibri. 28 Z Machliego: Eleazar, który nie miał synów. 29 Z Kisza: syn Kisza, Jerachmeel. 30 Synowie Musziego: Machli, Eder i Jerimot. Ci byli potomkami Lewiego według ich rodów. 31 Także oni rzucali losy na podobieństwo braci swoich, potomków Aarona, w obecności króla Dawida, Sadoka, Achimeleka, naczelników rodów kapłańskich i lewickich, ród większy na równi ze swym najmłodszym bratnim rodem.

1 Krn 24, 1 - Por. Lb 3,2-4; 2 Krn 5,12; 2 Krn 8,14.

1 Krn 24, 3 - Za czasów Dawida było dwóch arcykapłanów: Abiatar z rodu Itamara i Sadok z rodu Eleazara. Salomon usunął Abiatara z Jerozolimy do Anatot, za to, że nie popierał jego kandydatury do tronu. Od czasu ród Sadoka dziedziczy urząd arcykapłański, ród zaś Abiatara usunął się w cień.

1 Krn 24, 4 - Dosł.: "głów (lub dowódców) mężczyzn".

1 Krn 24, 6 - Tłum. przybliżone; wg 1 Sm 22,20 Achimelek był ojcem Abiatara.

1 Krn 24, 7-18 - Por. Ne 12,1-7.

1 Krn 24, 10 - Do tej klasy należał później Zachariasz, ojciec św. Jana Chrzciciela (Łk 1,5).

1 Krn 24, 13 - Inni popr. za rkp na "Iszbaala".

1 Krn 24, 23 - Imię dodane na podstawie kilku rkp.

Śpiewacy

1 Dawid wraz z dowódcami wojska przydzielił na służbę [Bożą] tych spośród synów Asafa, Hemana i Jedutuna¹, którzy prorokowali dźwiękiem harf, cytr i cymbałów. A liczba pracowników w tej służbie była: 2 z synów Asafa: Zakkur, Józef, Netaniasz i Asareela, synowie Asafa, zależni od Asafa, który prorokował pod kierunkiem króla. 3 Z Jedutuna - synowie Jedutuna: Gedaliasz, Seri, Izajasz, Chaszabiasz, Mattitiasz i Szimei², sześciu pod kierunkiem ich ojca Jedutuna, który prorokował na cytrze na cześć i chwałę Pana. 4 Z Hemana - synowie Hemana: Bukkijasz, Mattaniasz, Uzzjel, Szebuel, Jerimot, Chananiasz, Chanani, Eliata, Giddalti, Romamti-Ezer, Joszbekasza, Malloti, Hotir, Machazjot. 5 Ci wszyscy byli synami Hemana "Widzącego" królewskiego, zgodnie z obietnicą wywyższenia go przed Boga³. Bóg dał Hemanowi czternastu synów i trzy córki. 6 Ci wszyscy byli pod kierownictwem swych ojców przy śpiewie w świątyni Pańskiej, by służyć domowi Bożemu na cymbałach, cytrach i harfach. Pod kierunkiem króla byli: Asaf, Jedutun i Heman. 7 A liczba ich wraz ze wszystkimi braćmi uzdolnionymi i wyćwiczonymi w śpiewie dla Pana, była dwustu osiemdziesięciu ośmiu. 8 Na równi ciągnęli losy o rodzaj służby, tak młodszy, jak starszy, nauczyciel zarówno jak i uczeń. 9 Pierwszy los padł na Józefa, z [potomków] Asafa, drugi [był] Gedaliasz, on z braćmi i z synami swymi, [razem] dwunastu. 10 Trzeci: Zakkur; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 11 Czwarty [padł] na Jisriego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 12 Piąty: Netaniasz; synowie jego i bracia jego dwunastu. 13 Szósty: Bukkijasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 14 Siódmy: Jesareela⁴; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 15 Ósmy: Izajasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 16 Dziewiąty: Mattaniasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 17 Dziesiąty: Szimei; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 18 Jedenasty: Azareel; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 19 Dwunasty [padł] na Chaszabiasza; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 20 Trzynasty: Szubael; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 21 Czternasty: Mattitiasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 22 Piętnasty [padł] na Jeremota; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 23 Szesnasty [padł] na Chananiasza; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 24 Siedemnasty [padł] na Joszbekaszę; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 25 Osiemnasty [padł] na Chananiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 26 Dziewiętnasty [padł] na Mallotiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 27 Dwudziesty [padł] na Eliatę; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 28 Dwudziesty pierwszy [padł] na Hotira; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 29 Dwudziesty drugi [padł] na Giddaltiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 30 Dwudziesty trzeci [padł] na Machazjota; synowie jego i bracia jego - dwunastu. 31 Dwudziesty czwarty [padł] na Romamti-Ezera; synowie jego i bracia jego - dwunastu.

1 Krn 25, 1 - Por. 1 Krn 16,37.41n.

1 Krn 25, 3 - Brak w hebr. Por. 1 Krn wiersz 17.

1 Krn 25, 5 - Tłum. przybliżone. Inni tłum.: dla grania na rogu podczas słów Bożych.

1 Krn 25, 14 - Zazwyczaj poprawia się na "Asareela" (1 Krn 25,2).

Zmiany odźwiernych i inne czynności lewickie¹

1 O zmianach odźwiernych: Z Korachitów był Meszelemiasz, syn Koracha, z synów Ebiasafa¹. 2 A Meszelemiasz miał synów: pierworodny Zachariasz, drugi Jediael, trzeci Zebadiasz, czwarty Jatniel, 3 piąty Elam, szósty Jochanan, siódmy Elioenaj. 4 ² I Obed-Edom miał synów: pierworodny Szemajasz, drugi Jozabad, trzeci Joach, czwarty Sakar, piąty Netaneel, 5 szósty Ammiel, siódmy Issachar, ósmy Peulletaj - tak mu Bóg błogosławił. 6 Także synowi jego, Szemajaszowi, urodzili się synowie, którzy długo sprawowali władzę w swoim rodzie, ponieważ byli dzielnymi mężami. 7 Synowie Szemajasza: Otni, Rafael, Obed, Elzabad i bracia jego Elihu i Semakiasz, dzielni mężowie. 8 Wszyscy oni byli z synów Obed-Edoma; oni, synowie ich i ich bracia, każdy dzielny i sposobny do służby: było ich, [synów] Obed-Edoma, sześćdziesięciu dwóch. 9 I Meszelemiasz miał synów i braci, dzielnych mężów, osiemnastu. 10 Także Chosa, z potomków Merariego, miał synów; Szimri został naczelnikiem, bo chociaż nie był pierworodnym, ale ojciec postawił go na czele [rodziny], 11 drugi Chilkiasz, trzeci Tebaliasz, czwarty Zachariasz. Wszystkich synów i braci Chosy - trzynastu. 12 Wśród nich dobierano zmiany odźwiernych; przełożeni tych mężów na równi z braćmi swoimi mieli zajęcia przy obsłudze domu Pańskiego. 13 Ciągnęli losy o każdą bramę³, zarówno mały, jak i wielki, według swoich rodów. 14 Dla Szelemiasza padł los na bramę strony wschodniej. Potem ciągnęli los dla jego syna Zachariasza, mądrego doradcy, i padł jego los na stronę północną. 15 Dla Obed-Edoma - na południową, a dla jego synów - na składnicę⁴. 16 Dla <Szuppima> i Chosy na stronę zachodnią z bramą Szalleket⁵, przy drodze wiodącej w górę: straż naprzeciw straży. 17 Od wschodu sześciu lewitów, od północy codziennie czterech, od południa codziennie czterech i przy składnicach po dwóch. 18 Przy zachodniej kolumnadzie⁶: czterej przy drodze, dwaj przy samej kolumnadzie. 19 Oto są zmiany odźwiernych spośród Korachitów i spośród synów Merariego. 20 Lewici, ich bracia⁷, czuwali nad skarbcami domu Bożego i nad skarbcami rzeczy świętych. 21 ⁸ Synowie Ladana byli Gerszonitami przez Ladana i naczelników rodów z Ladana Gerszonity i [obejmowali] Jechielitów. 22 Synowie Jechielego: Zetam i brat jego Joel mieli pieczę nad skarbcami domu Pańskiego. 23 Spośród Amramitów, Jisharytów, Chebronitów i Uzzjelitów byli: 24 Szebuel, syn Gerszona, syna Mojżesza, przełożony nad skarbcami. 25 A oto bracia, potomkowie Eliezera: jego syn Rechabiasz, jego syn Izajasz, jego syn Joram, jego syn Zikri, jego syn Szelomit. 26 Ten to Szelomit i jego bracia zarządzali wszystkimi skarbcami rzeczy świętych, jakie ofiarowali Dawid, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i dowódcy wojska. 27 To, co było z wojen i z łupów, poświęcili na utrzymanie domu Pańskiego⁹. 28 I wszystko, co poświęcił Samuel "Widzący", Saul, syn Kisza, Abner, syn Nera, Joab, syn Serui, oraz wszystko, co poświęcone, było pod opieką Szelomita i jego braci. 29 Z Jisharytów: Kenaniasz¹⁰ i synowie jego byli przeznaczeni do spraw zewnętrznych Izraela jako urzędnicy i sędziowie. 30 Z Chebronitów: Chaszabiasz¹¹ i bracia jego, tysiąc siedmiuset ludzi dzielnych, sprawowali nadzór nad Izraelem po drugiej stronie Jordanu na zachód we wszystkich sprawach Pańskich i w posłudze królewskiej. 31 Co do Chebronitów: Jeriasz był przełożonym Chebronitów dla pokolenia swego rodu; w czterdziestym roku panowania Dawida czyniono poszukiwania i znaleziono pośród nich dzielnych mężów w Jazer w Gileadzie, 32 braci jego, dwa tysiące siedmiuset ludzi dzielnych, przedniejszych rodów, których król Dawid ustanowił nad Rubenitami, Gadytami i połową pokolenia Manassesa dla wszystkich spraw Bożych i spraw królewskich.

1 Krn 26, 1 - Por. 1 Krn 9,17-27; "Ebiasaf" popr. zamiast "Asaf" wg 1 Krn 9,19.

1 Krn 26, 4 - Por. 1 Krn 15,21; 2 Sm 6,10n.

1 Krn 26, 13 - Por. 1 Krn 9,24.

1 Krn 26, 15 - Tłum. przybliżone.

1 Krn 26, 16 - Inni tłum.: "komnaty".

1 Krn 26, 18 - Tłum. przybliżone.

1 Krn 26, 20 - Tekst popr.

1 Krn 26, 21 - Zob. 1 Krn 23,7n.

1 Krn 26, 27 - Por. Lb 31,48-54.

1 Krn 26, 29 - Por. 1 Krn 15,22.

1 Krn 26, 30 - Por. 1 Krn 27,17.

Ustrój wojskowy

1 A oto Izraelici według ich liczby. Naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i urzędnicy, którzy służyli królowi we wszystkich sprawach hufców¹, przychodzących i odchodzących co miesiąc przez wszystkie miesiące roku. Każdy hufiec liczył dwadzieścia cztery tysiące. 2 Nad pierwszym hufcem w miesiącu pierwszym stał Jaszobeam², syn Zabdiela, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące; 3 był on potomkiem Peresa i wodzem wszystkich dowódców wojska w miesiącu pierwszym. 4 W drugim miesiącu hufcem dowodził Dodaj Achochita³, <a w hufcu jego był przełożony Miklot>, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące ludzi. 5 Trzecim dowódcą wojska na miesiąc trzeci był Benajasz, syn arcykapłana Jojady⁴, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 6 Ten to Benajasz był bohaterem między trzydziestoma i dowodził trzydziestoma, a jego syn Ammizabab należał do jego hufca. 7 Czwartym, na miesiąc czwarty, był Asahel⁵, brat Joaba, a po nim jego syn Zebadiasz, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 8 Piątym dowódcą, na miesiąc piąty, był książę Szamhut Jizrachita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 9 Szóstym, na miesiąc szósty, był Ira, syn Ikkesza z Tekoa, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 10 Siódmym, na miesiąc siódmy, był Cheles Pelonita, z synów Efraima, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 11 Ósmym, na miesiąc ósmy, był Sibbekaj z Chuszy, Zarechita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 12 Dziewiątym, na miesiąc dziewiąty, był Abiezer z Anatot, Beniaminita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 13 Dziesiątym, na miesiąc dziesiąty, był Maheraj z Netofy, Zerachita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 14 Jedenastym, na miesiąc jedenasty, był Benajasz z Pireatonu, z synów Efraima, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 15 Dwunastym, na miesiąc dwunasty, był Cheldaj z Netofy, pochodzący od Otniela, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. 16 A nad pokoleniami Izraela stali: nad Rubenitami - przełożony Eliezer, syn Zikriego; nad Symeonitami - Szefatiasz, syn Maaki; 17 nad Lewitami - Chaszabiasz, syn Kemuela; nad Aaronitami - Sadok; 18 nad pokoleniem Judy - Elihu, jeden z braci Dawida; nad Issacharytami - Omri, syn Mikaela; 19 nad Zabulonitami - Jiszmajasz, syn Obadiasza; nad Neftalitami - Jerimot, syn Azriela; 20 nad Efraimitami - Ozeasz, syn Azazjasza; nad połową pokolenia Manassesa - Joel, syn Pedajasza; 21 nad połową Manassesa w Gileadzie - Jiddo, syn Zachariasza; nad Beniaminitami - Jaasjel, syn Abnera; 22 nad Danitami - Azareel, syn Jerochama. Ci byli książętami pokoleń Izraela. 23 Lecz Dawid nie uwzględnił w spisach liczby tych, którzy mieli dwadzieścia lat lub mniej, ponieważ Pan powiedział, że rozmnoży Izraela jak gwiazdy na niebie. 24 Joab, syn Serui, rozpoczął obliczać, ale nie dokończył, gdyż za to spadł gniew na Izraela i nie umieszczono tej liczby w spisie w Kronikach Króla Dawida⁶.

Urzędnicy królewscy

25 Nad skarbcami królewskimi stał Azmawet, syn Adiela, a nad skarbcami na prowincji: w miastach, wioskach i zamkach, Jonatan, syn Ozjasza. 26 A nad pracownikami rolnymi do uprawy ziemi - Ezri, syn Keluba. 27 Szimei z Rama - nad winnicami, a nad dostawcami wina do składnic - Zabdi z Szefam. 28 Nad oliwkami i sykomorami, które były w Szefeli, Baal-Chanan z Geder, a nad składnicami oliwy - Joasz. 29 Nad bydłem pasącym się w Szaronie - Szitraj z Szaronu, a nad bydłem w dolinach - Szafat, syn Adlaja. 30 Nad wielbłądami - Obil Izmaelita; nad oślicami - Jechdejasz z Meronot. 31 Nad owcami - Jaziz Hagryta. Ci wszyscy byli zarządcami w majętności króla Dawida. 32 Jonatan, stryj Dawida, był jego doradcą jako człowiek roztropny i uczony. Jechiel, syn Chakmoniego, zajmował się synami królewskimi. 33 Achitofel był doradcą królewskim, a Chuszaj Arkijczyk był przyjacielem króla⁷. 34 Po Achitofelu byli Jojada, syn Benajasza, i Abiatar. Dowódcą wojska królewskiego był Joab.

1 Krn 27, 1 - Tu i w następnych wierszach: 1 Krn 23,2-15 hufiec występuje jako kolejna zmiana.

1 Krn 27, 2 - Por. 1 Krn 11,11.

1 Krn 27, 4 - Por. 1 Krn 11,12, gdzie zapewne jest lepiej.

1 Krn 27, 5 - Por. 1 Krn 12,28 (Wlg: w. 27).

1 Krn 27, 7 - Por. 2 Sm 2,18-23.

1 Krn 27, 24 - Por. 1 Krn rozdz. 21 [->1 Krn 21,1].

1 Krn 27, 33 - Por. 2 Sm 15,31n.

Przepisy Dawida dotyczące świątyni

1 Dawid zgromadził w Jerozolimie wszystkich książąt izraelskich, naczelników pokoleń i dowódców hufców, będących na usługach króla, tysiączników i setników, zarządców wszystkich dóbr i stad królewskich, synów swych, a także dworzan, bohaterów i wszystkich dzielnych ludzi. 2 Powstawszy więc, król Dawid rzekł stojąc: «Posłuchajcie mnie, bracia moi i ludu mój! Moim pragnieniem było zbudować dom odpoczynku dla Arki Przymierza Pańskiego jako podnóżek stóp Boga naszego¹ i poczyniłem przygotowania do budowy. 3 Ale Bóg rzekł do mnie: "Nie zbudujesz domu dla imienia mego, bo jesteś mężem wojny i rozlewałeś krew"². 4 Jednakże Pan, Bóg Izraela, wybrał mnie spośród całego domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na zawsze; Judę bowiem wybrał na władcę, a z rodu Judy - dom ojca mego i z synów ojca mego mnie raczył ustanowić królem nad Izraelem. 5 A spośród wszystkich synów moich - albowiem Pan dał mi wielu synów - wybrał Salomona, syna mego, aby zasiadł na tronie królestwa Pańskiego - nad Izraelem. 6 I rzekł do mnie: "Salomon, syn twój, on to zbuduje mój dom i moje dziedzińce, albowiem wybrałem go sobie na syna, a Ja będę mu ojcem³. 7 Królewską jego władzę utwierdzę na wieki, jeśli podobnie jak dzisiaj będzie trwał w pełnieniu moich poleceń i nakazów". 8 Teraz więc w obliczu całego Izraela, społeczności Pańskiej i w obecności Boga naszego, zachowujcie i strzeżcie wszystkich poleceń Pana, Boga waszego, abyście posiedli tę piękną ziemię i przekazali na zawsze w dziedzictwie waszym synom, którzy po was będą. 9 A ty, synu mój, Salomonie, znaj Boga twego ojca i służ Mu sercem doskonałym i duszą ochotną, bo Pan przenika wszystkie serca i zgłębia wszystkie tajniki myśli. Jeśli będziesz Go szukał, On pozwoli ci siebie znaleźć, ale jeśli Go opuścisz, odrzuci cię na zawsze. 10 Bacz teraz, ciebie bowiem wybrał Pan, abyś zbudował dom na sanktuarium. Bądź mocny i wykonaj to!»
11 Dawid dał Salomonowi, synowi swojemu, plan przedsionka i świątyni oraz jej budynków, komnat górnych, sal wewnętrznych oraz pomieszczenia dla przebłagalni⁴. 12 I plan wszystkiego, co sam zamyślał: dziedzińców domu Pańskiego i wszystkich komnat dokoła, skarbców domu Bożego i skarbców rzeczy świętych⁵; 13 zmian kapłanów i lewitów⁶ i wszelkiej pracy w obsłudze domu Pańskiego, i wszelkich naczyń do obsługi domu Pańskiego. 14 Złota dał na wszystkie naczynia złote, według wagi każdego naczynia do różnych posług; srebra na wszystkie naczynia srebrne, według wagi każdego naczynia do różnych posług; 15 złota na świeczniki złote i ich lampy, według wagi każdego świecznika i jego lamp; srebra na świeczniki srebrne, według wagi świecznika i jego lamp stosownie do użycia każdego świecznika; 16 i odpowiedni przydział złota na stoły chlebów pokładnych, według różnych stołów, a srebra na stoły srebrne; 17 na widełki, kropielnice i dzbanki szczerozłote, na puchary złote, według wagi każdego pucharu, na puchary srebrne, według wagi każdego pucharu⁷; 18 na ołtarz kadzenia ze złota oczyszczonego, według wagi, i wzór wozu z cherubami złotymi, rozciągającymi skrzydła i pokrywającymi Arkę Przymierza Pańskiego. 19 «O tym wszystkim - rzekł Dawid - o pracach według planu budowy pouczony zostałem na piśmie przez Pana». 20 I rzekł Dawid do swego syna, Salomona: «Bądź mocny i dzielny, a wykonaj to! Nie bój się i nie przerażaj, bo Pan Bóg, mój Bóg, będzie z tobą, a nie opuści cię ani nie zostawi, aż będą wykonane wszelkie prace dla obsługi domu Pańskiego. 21 A oto zmiany kapłanów i lewitów do wszelkiej służby domu Bożego, którzy będą z tobą w każdej pracy; każdy ochotny i zdolny do różnej posługi, książęta też i cały lud będą całkowicie na twoje rozkazy».

1 Krn 28, 2 - Ps 132[131],7.

1 Krn 28, 3 - Por. 1 Krn 22,8.

1 Krn 28, 6 - Por. 1 Krn 17,12; 1 Krn 22,10; Ps 89[88],27n.

1 Krn 28, 11 - Por. Wj 25,9; Ez rozdz. 40n [->Ez 40,1].

1 Krn 28, 12 - Por. Ez rozdz. 42 [->Ez 42,1].

1 Krn 28, 13 - Por. 1 Krn 26,20.

1 Krn 28, 17 - Por. Wj 27,3; Lb 4,14.

Ofiary na świątynię

1 Potem król Dawid rzekł do całego zgromadzenia: «Salomon, syn mój, jedyny, którego wybrał Pan, jest młody i wątły, a praca to wielka, gdyż nie dla człowieka jest ten przybytek, ale dla Pana Boga. 2 Wszystkimi siłami swoimi przygotowałem na dom Boga mego złoto na przedmioty złote, srebro - na srebrne, brąz - na brązowe, żelazo - na żelazne, drzewo - na drewniane, onyksy i kamienie do wysadzania, kamienie czarne¹ i różnokolorowe i wszelkiego rodzaju drogie kamienie, a marmurów w obfitości. 3 Co więcej, z miłości dla domu Boga mego oddaję na dom Boga mego skarbiec złota i srebra, jaki posiadam, ponad to wszystko, co już przygotowałem na dom święty; 4 trzy tysiące talentów złota, złota z Ofiru, i siedem tysięcy talentów srebra oczyszczonego, aby pokryć ściany świątyni²; 5 złoto - na przedmioty złote, srebro - na srebrne i na wszelkie wyroby ręczne artystów. A z was, kto byłby chętny złożyć dzisiaj dar dla Pana?» 6 ³ Okazali się więc chętnymi naczelnicy rodów, naczelnicy pokoleń izraelskich, tysiącznicy i setnicy, kierownicy robót królewskich. 7 Dali oni na obsługę domu Bożego: złota pięć tysięcy talentów i dziesięć tysięcy darejków, srebra dziesięć tysięcy talentów, miedzi osiemnaście tysięcy talentów, żelaza sto tysięcy talentów. 8 Ci, którzy mieli drogie kamienie, dawali je do skarbca domu Pańskiego na ręce Jechiela Gerszonity. 9 Lud radował się ze swych ofiar dobrowolnych, albowiem ze szczerego serca okazywali hojność w darach dla Pana; także król Dawid bardzo się radował. 10 Potem Dawid błogosławił Pana wobec całego zgromadzenia i tak mówił:
«Bądź błogosławiony, o Panie, Boże ojca naszego, Izraela, na wieki wieków!
11 Twoja jest, o Panie wielkość, moc, sława, majestat i chwała, bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje; do Ciebie, Panie, należy królowanie i ten, co głowę wznosi ponad wszystkich⁴.
12 Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą, Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i moc, i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko.
13 Teraz więc, Boże nasz, dzięki Ci składamy i wychwalamy przesławne imię Twoje. 14 Czymże ja jestem i czym jest lud mój, żebyśmy Ci mogli ofiarować dobrowolnie te rzeczy? Albowiem od Ciebie to wszystko pochodzi i co z ręki Twojej mamy, dajemy Tobie. 15 Jesteśmy bowiem pielgrzymami⁵ przed Tobą i przychodniami, jak byli wszyscy przodkowie nasi; dni nasze jak cień na ziemi [mijają] bez żadnej nadziei. 16 O Panie, Boże nasz, całe to bogactwo, któreśmy przygotowali, by zbudować dom Tobie i Twemu świętemu imieniu, z ręki Twojej pochodzi i wszystko jest Twoje. 17 Wiem, o Boże mój, że Ty badasz serce i upodobałeś sobie szczerość; ja też w szczerości serca mojego ofiarowałem dobrowolnie to wszystko, a teraz z radością widzę, że i lud Twój tutaj obecny pospieszył z dobrowolnymi ofiarami dla Ciebie. 18 O Panie, Boże ojców naszych, Abrahama, Izaaka i Izraela, zachowaj to na zawsze jako wyraz myśli i uczuć ludu Twego i skieruj ich serca ku Tobie. 19 A synowi mojemu, Salomonowi, daj serce doskonałe, aby strzegł poleceń, przykazań i praw Twoich i żeby wykonał wszystko i zbudował przybytek, do którego poczyniłem przygotowania». 20 Potem Dawid rzekł do całego zgromadzenia: «Błogosławcież Pana, Boga waszego». I błogosławiło całe zgromadzenie Pana, Boga swych przodków, klękając i oddając pokłon do ziemi w hołdzie Panu i królowi.

Salomon królem

21 Nazajutrz złożono ofiary dla Pana i ofiarowano całopalenie Panu: tysiąc młodych cielców, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt wraz z ofiarami płynnymi i mnóstwem żertw - za całego Izraela. 22 A jedli i pili owego dnia przed Panem⁶, z wielką radością. Po raz drugi obwołali królem Salomona, syna Dawida, i namaścili go w imieniu Pana na władcę, a Sadoka na arcykapłana⁶. 23 Salomon więc zasiadł na tronie Pańskim jako król w miejsce swego ojca, Dawida, i powodziło mu się, a cały Izrael był mu posłuszny. 24 Wszyscy książęta i bohaterowie a nawet synowie króla Dawida poddali się królowi Salomonowi. 25 Pan zaś bardzo wywyższył Salomona w oczach całego Izraela i oblókł go w chwałę królewską, jakiej nie posiadał przed nim żaden król w Izraelu.

Koniec życia Dawida

26 Tak Dawid, syn Jessego, królował nad całym Izraelem. 27 A czas panowania nad Izraelem wynosił czterdzieści lat: w Hebronie panował siedem lat, a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata⁷. 28 Umarł w późnej starości, syty dni, bogactwa i chwały, a Salomon, syn jego, został w jego miejsce królem. 29 A dzieje króla Dawida, pierwsze i ostatnie, były już spisane w Dziejach Samuela "Widzącego", w Dziejach Natana Proroka i w Dziejach Gada "Widzącego", 30 wraz z całym królowaniem jego, potęgą i tym wszystkim, co się działo z nim, z Izraelem i ze wszystkimi królestwami krajów.

1 Krn 29, 2 - Inni popr.: "malachitowe".

1 Krn 29, 4 - Zob. 1 Krn 22,14.

1 Krn 29, 6-9 - Por. Lb rozdz. 7 [->Lb 7,1].

1 Krn 29, 11 - Tzn. król. Tak za 8 rkp i Wlg; hebr.: "Tobie przystoi podnosić głowę ponad wszystko".

1 Krn 29, 15 - Dosł.: "Obcymi".

1 Krn 29, 22 - "Przed Panem" - por. Wj 24,11; "namaścili... arcykapłana" - por. 1 Krl 1,39; 1 Krl 2,26.35 (tu skrót myślowy).

1 Krn 29, 27 - Por. 1 Krl 2,11.