Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
2 List do Tesaloniczan
Adres
1
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu naszym i Panu Jezusie Chrystusie1. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!
Dziękczynienie Apostoła
Bracia, zawsze winniśmy za was Bogu dziękować, co jest rzeczą słuszną, bo wiara wasza bardzo wzrasta, a miłość2 wzajemna u każdego z was obfituje, i to tak, że my sami w Kościołach Bożych chlubimy się wami z powodu waszej cierpliwości i wiary we wszystkich waszych prześladowaniach i uciskach, które znosicie. Są one zapowiedzią sprawiedliwego sądu Boga; celem jego jest uznanie was za godnych królestwa Bożego, za które też cierpicie. Bo przecież jest rzeczą słuszną u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, a wam, uciśnionym, dać ulgę wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej potęgi3 w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni4 Ewangelii Pana naszego Jezusa. Jako karę poniosą oni wieczną zagładę [z dala] od oblicza Pańskiego i od potężnego majestatu Jego5 10 w owym dniu, kiedy przyjdzie, aby być uwielbionym w świętych swoich i okazać się godnym podziwu6 dla wszystkich, którzy uwierzyli, bo wyście dali wiarę świadectwu naszemu. 11 Dlatego modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania, aby z mocą udoskonalił w was wszelkie pragnienie dobra oraz czyn [płynący z] wiary. 12 Aby w was zostało uwielbione imię7 Pana naszego Jezusa Chrystusa - a wy w Nim - za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
 
Wstęp
 
Okoliczności powtórnego przyjścia Chrystusa
2
W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia się wokół Niego, prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha1, bądź przez mowę1, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański. Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo2 i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia2, który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć3, tak że zasiądzie w świątyni Boga3 dowodząc, że sam jest Bogiem. Czy nie pamiętacie, jak mówiłem wam o tym, gdy wśród was przebywałem? 4 Wiecie, co go teraz powstrzymuje, aby objawił się w swoim czasie. Albowiem już działa tajemnica bezbożności. Niech tylko ten, co teraz powstrzymuje, ustąpi miejsca, wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust5 i wniwecz obróci [samym] objawieniem swego przyjścia. Pojawieniu się jego towarzyszyć będzie działanie szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów6, 10 [działanie] z wszelkim zwodzeniem ku nieprawości tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. 11 Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu7, 12 aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość.
Wniosek: Trzymać się łaski!
13 Lecz my zawsze winniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że wybrał was Bóg do zbawienia jako pierwociny8 przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę. 14 Po to wezwał was przez nasze głoszenie Ewangelii, abyście dostąpili chwały Pana naszego Jezusa Chrystusa. 15 Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. 16 Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, 17 niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie!

2 Tes 2, 2 - "Ducha" - tzn. przez rzekome natchnienie prorockie; "mowę" - tzn. przez wyjaśnienie Pisma świętego.

2 Tes 2, 3 - "Odstępstwo": Łk 18,8; 1 Tm 4,1; 2 Tm 3,1-5; "człowiek grzechu, syn zatracenia" - Antychryst jako narzędzie szatana; por. J 17,12; 1 J 2,18; 2 J 0,7.

2 Tes 2, 4 - "Cześć" - Dn 11,36; "Boga" - Ez 28,2.

2 Tes 2, 6 - Różnie wyjaśnia się sens tego trudnego miejsca. Jeśli się zachowa termin "powstrzymywać", przedmiotem tej czynności może być chwila ukazania się bądź Chrystusa (paruzja), bądź Antychrysta. To drugie jest bardziej prawdopodobne. Wówczas czynnikiem powstrzymującym może być jakaś dobra siła, np. działalność Kościoła (por. Ap 11,3-12). Jeśli natomiast przyjmie się sens "władania", to - przy założeniu, że nie chodzi tu o rzeczy ostateczne, lecz o przedstawiony w barwach apokaliptycznych obraz zagrożenia wiary adresatów - czynnikiem "władającym" jest duch fałszywego proroctwa.

2 Tes 2, 8 - Iz 11,4; por. Ap 19,15.20.

2 Tes 2, 9 - Por. Mt 24,11.24; Ap rozdz. 13 [->Ap 13,1].

Por. Rz 1,28; 2 Tm 4,4.

Niektóre rkp i dwa tłumaczenia starożytne zamiast "pierwociny" czytają "od początku". Jednak "pierwociny" lepiej odpowiadają nauce św. Pawła (por. Rz 11,16; Rz 16,5; 1 Kor 16,15). Termin ten oznacza pierwsze plony, płody, owoce składane na ofiarę (por. Pwt 26,2). W znaczeniu przenośnym u św. Pawła wiążą się z tym pojęciem dwie cechy: 1. początku, który suponuje zakończenie, 2. części najlepszej.

Zachęty i napomnienia
3
Poza tym, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pańskie rozszerzało się i rozsławiło, podobnie jak jest pośród was, abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych i złych, albowiem nie wszyscy mają wiarę. Wierny jest Pan, który umocni was i ustrzeże od złego. Co do was, ufamy w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić. Niechaj Pan skieruje serca wasze ku miłości Bożej i cierpliwości Chrystusowej! Nakazujemy wam, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który postępuje wbrew porządkowi, a nie według tradycji, którą przejęliście od nas. Sami bowiem wiecie, jak należy nas naśladować, bo nie wzbudzaliśmy wśród was niepokoju ani u nikogo nie jedliśmy za darmo chleba, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu, we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem. Nie jakobyśmy nie mieli do tego prawa, lecz po to, aby dać wam samych siebie za przykład do naśladowania. 10 Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je!1 11 Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi. 12 Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli. 13 Wy zaś, bracia, nie zniechęcajcie się w czynieniu dobrze! 14 Jeżeli ktoś nie posłucha słów naszego listu, tego sobie zaznaczcie i nie obcujcie z nim, aby się zawstydził2. 15 A nie uważajcie go za nieprzyjaciela, lecz jak brata go napominajcie!
Pozdrowienie pisane ręką Apostoła
16 A sam Pan pokoju niech was obdarzy pokojem zawsze i na wszelki sposób! Pan niech będzie z wami wszystkimi! 17 Pozdrowienie ręką moją - Pawła. Ten znak jest w każdym liście: Tak piszę3. 18 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z wami wszystkimi!