Ha 1, 2 - Skarga Proroka zaniesiona do Pana w imieniu ludu na ucisk i niesprawiedliwość panującą wewnątrz kraju.
Ha 1, 4 - Tzn. Prawo Mojżeszowe.
Ha 1, 6
- Chodzi tu o państwo neobabilońskie, po upadku Asyrii w r. 606,
pierwszą potęgę na Wschodzie. Chaldejczycy mają być biczem Bożym przeciw
tyranom rządzącym w Judei.
Ha 1, 7 - Tekst hebr. niejasny; inni tłum.: "Od niego wychodzą ustawy" lub "Z niego samego bierze się prawo i duma".
Ha 1, 9
- Dosł.: wiatr wschodni, katastrofalny wiatr pustyni, niszczący
roślinność Palestyny - obraz skutków, jakie spowoduje najazd
Chaldejczyków.
Ha 1, 10 - Dosł.: "ziemię".
Ha 1, 11 - Tekst skażony.
Ha 1, 12 - "Nie umierasz" - tekst popr.; hebr.: "nie pomrzemy"; "go" - odnosi się do narodu Chaldejczyków.
Ha 1, 14 - Tekst popr.; hebr.: 2 osoba.
Ha 1, 15 - Wspaniały obraz postępowania wrogów po zajęciu kraju.
Ha 1, 16 - Wyrażenie przenośne: oznacza ubóstwianie własnej potęgi przez Chaldejczyków.
Ha 1, 17 - Inni popr. wg tekstów z Qumran: "Stale dobywa miecza".
Ha 2, 4 - W pierwszym stychu tekst skażony, różnie popr.; drugi zaś często cytowany w NT: Rz 1,17; Ga 3,11; Hbr 10,38.
Ha 2, 5 - Tekst skażony; popr. wg rkp z Qumran
Ha 2, 7 - Hebr. dod.: "aż dokąd?"
Ha 2, 8 - Chodzi tu o wszystkie inne ludy, różne od Chaldejczyków.
Ha 2, 11 - Przekleństwo przylgnie do domu wzniesionego z krzywdą ludzką. Por. Łk 19,40.
Ha 2, 13 - Por. Jr 51,58; Iz 11,9. Niektórzy uważają te cytaty za glosy.
Ha 2, 15 - Tekst popr.; por. Rdz 9,20nn.
Ha 2, 17 - Mowa o wyniszczeniu lasów Libanu, wycinanych na budowle wznoszone w Babilonie.
Ha 2, 19 - Przestawiono ze względu na treść na miejsce Ez 2,18. Opuszczono jako glosę po "głazu": "Czyż może on dać wyrocznię?"
Ha 2, 20 - Milczenie ma przygotować objawienie się Boga; Ez 3,3-15; por. Ps 76[75],9n; Iz 41,1; Ap 8,1.
Ha 3, 2 - Inni popr.: "Niech się objawi".
Ha 3, 3 - Północna część półwyspu Synaj. Pan Bóg Synaju spieszy na pomoc swemu ludowi.
Ha 3, 5 - Występuje tu słowo pochodzące od imienia fenickiego boga piorunów, Reszefa. Może ono oznaczać klęski żywiołowe.
Ha 3, 6 - Por. Rdz 49,26; Pwt 33,15.
Ha 3, 7 - Kuszan i Madian to plemiona arabskie koczujące pomiędzy Synajem a Palestyną.
Ha 3, 8 - Pan Bóg idzie z tak wielką potęgą, jakby wyruszał do walki z kosmicznymi siłami praoceanu.
Ha 3, 9
- Strzały Pańskie, tj. pioruny, przebijają ziemie i wyzwalają masy
wód, które według pojęć starożytnych kryły się w jej głębi. Inni:
"Rzekami przecinasz ziemię" lub "Ziemia rozpada się na rzeki".
Ha 3, 13 - Tutaj król, może nawet lud judzki w ogólności, a nie jakaś konkretna osoba.
Ha 3, 16 - Tekst popr.
Ha 3, 19
- "Na wyżyny" - wyrażenie przenośne na oznaczenie zupełnego
zwycięstwa. "Kierownikowi..." - uwaga muzyczna, wskazująca na
zastosowanie liturgiczne tej pieśni.