1 Wyrok na Niniwę. Księga widzenia Nahuma z Elkosz.
2 Zazdrosnym i mszczącym się Bogiem jest Pan;
mścicielem jest Pan i Władcą [pełnym] gniewu;
Pan mści się nad swymi wrogami i
długo się gniewa na swoich nieprzyjaciół.
3 Pan jest cierpliwy, ale i potężny siłą;
a oczyszczając - nikogo nie zostawia bez kary.
Wśród burzy i wichru Jego droga,
a chmury - pyłem nóg Jego.
4 On gromi morze i On je wysusza,
i wszystkie rzeki zamienia w pustynię.
Omdlewa Baszan i Karmel
i więdnie kwiat Libanu.
5 Przed Nim drżą góry
i pagórki się rozpływają;
a ziemia trzęsie się od Jego oblicza -
i ląd, i wszyscy jego mieszkańcy.
6 Któż się ostoi przed Jego zagniewaniem
i kto wytrzyma Jego zapalczywość?
Gniew Jego wylewa się jak ogień;
i rozpadają się przed Nim skały.
7 Dobry jest Pan,
On obroną w dniu niedoli;
zna tych, którzy Mu ufają.
8 Ale przez spotęgowany wylew¹
zniszczy On jej miejsce.
I wrogów swoich będzie ścigał ciemnością.
Po raz wtóry nie powstanie ucisk...²

Mem

9 Cóż - knujecie zło przeciw Panu?
On sprawi zagładę.

Samek

10 Bo jak ciernie razem splecione³
i jak pijacy winem upojeni,
jak wyschłe rżysko będą wyniszczeni.

Ain

11 Z ciebie wyszedł ten⁴, który umyślił zło przeciw Panu,
planujący nikczemne zamiary.
12 Tak mówi Pan:
Chociaż nietknięci są i tak liczni,
będą jednak wytępieni i zginą.
Ciebie upokorzyłem - nie upokorzę cię więcej.
13 A teraz złamię jego jarzmo, które jest na tobie,
i porozrywam twe więzy.
14 I Pan rozkazał przeciw tobie⁵:
Imię twoje nie będzie już miało potomstwa,
z domu boga twego usunę
rzeźby i odlewy,
uczynię ci grób, boś nikczemny.

1 ¹ Oto na górach stopy zwiastuna ogłaszającego pokój.
Święć, Judo, twe uroczystości,
wypełniaj twe śluby,
bo nie przejdzie już więcej po tobie nikczemnik¹,
całkowicie został zgładzony.
3 Bo przywrócił Pan świetność Jakuba,
jak świetność Izraela,
ponieważ łupieżcy ich splądrowali
i wyniszczyli ich latorośle.
2 Pogromca² nadciąga przeciwko tobie.
Strzeż twierdzy;
nadzoruj drogę,
wzmocnij biodra,
rozwiń jak najbardziej siłę.
4 Tarcze jego bohaterów lśnią czerwienią,
wojownicy w szkarłat ubrani;
ogniem stali³ iskrzą się wozy,
w dniu jego przygotowania;
a włócznie³ ich się poruszają.
5 Po gościńcach szaleją rydwany,
przewracają się na błoniach;
widok ich - niby pochodnie,
przejeżdżają jak błyskawice.
6 Zwołuje on⁴ swoich wojowników;
potknęli się w swoim pochodzie:
spieszą do jej murów,
lecz przygotowano już dach oblężniczy.
7 Śluzy rzeczne się otworzyły,
a pałac⁵ jest przerażony.
8 I władczyni⁶ obnażona - będzie uprowadzona,
gdy niewolnice jej wzdychające żałośnie
jakby głosem gołębic -
biją się w piersi.
9 I stała się Niniwa jak zbiorowisko wód -
wody jej się rozpływają.
«Zatrzymajcie się, zatrzymajcie!»
Lecz nikt się nie odwraca.
10 «Rozchwyćcie srebro, rozchwyćcie złoto!»,
bo nie ma końca ten zasób...
nadmiar wszelkich kosztowności.
11 Pustkowie i bezludzie, i zniszczenie,
i serce omdlewające, i chwiejące się kolana,
i skurcz we wszystkich biodrach;
a twarze wszystkich utraciły krasę⁷.
12 Gdzież [teraz] jaskinia lwów
i owo żerowisko lwiątek,
gdzie chodził lew, lwica i szczenię lwie,
a nikt nie trwożył.
13 Lew dosyć rozszarpał [ofiar] dla swoich szczeniąt
i nadusił dla swoich lwic,
i wypełnił zdobyczą swe nory,
a legowiska swoje grabieżą.
14 «Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów -
i puszczę z dymem twe rydwany,
a lwiątka twoje miecz pochłonie,
i wykorzenię z ziemi twój łup,
i nie będzie więcej słychać głosu twoich posłów».

1 Biada miastu krwawemu!
Całe kłamliwe i grabieży pełne,
a nie ustaje rabunek.
2 Trzask biczów
i głos turkotu kół,
i konie galopujące,
i szybko jadące rydwany.
3 Jeźdźcy szturmujący,
i połysk mieczy, i lśnienie oszczepów.
I mnóstwo poległych, i moc trupów,
i bez końca ciał martwych...
tak że o zwłoki ich się potykają.
4 Skutkiem mnóstwa nierządów ladacznicy pełnej wdzięku,
władczyni czarów,
która uwodziła narody swymi nierządami,
a plemiona swoimi czarami;
5 «Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów! -
i podniosę twe szaty na oblicze twoje,
i ukażę narodom twą nagość,
a królestwom - twą sromotę¹.
6 I rzucę na ciebie obrzydliwości,
i zelżę ciebie, i wystawię cię na widowisko».
7 I każdy, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie,
i zawoła: «Spustoszona Niniwa!»
Któż ulituje się nad nią?
Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie?
8 Czyżeś lepsza niż No-Amon²,
które osiadło między rzekami -
wody dokoła niego -
a wałem jego było morze
i wody jego murem.
9 Kusz był jego siłą i Egipt;
i nie miało ono granic.
Put i Libijczycy nieśli ci³ pomoc.
10 Lecz i ono w niewolę poszło - na wygnanie;
nawet niemowlęta jego roztrzaskiwano
na rogach wszystkich ulic;
o jego zaś najznakomitszych rzucano losy
i wszystkich jego dostojników zakuto w kajdany⁴.
11 Także i ty upojona będziesz i zamroczona⁵;
również ty będziesz szukała ochrony przed wrogiem.
12 Wszystkie warownie twoje -
to drzewa figowe z wczesnymi owocami;
gdy się je potrząśnie,
wpadną do ust spożywającego.
13 Oto lud twój: kobiety pośród ciebie;
nieprzyjaciołom twoim staną otworem
bramy twego kraju;
ogień strawi twoje zawory.
14 Naczerp wody na czas twojego oblężenia.
Umocnij twoje szańce.
Wejdź w błoto i ugniataj glinę;
weź formę ceglaną.
15 Tam⁶ pochłonie cię ogień,
wytnie cię miecz,
pożre cię jak szarańcza;
rozmnóż się⁶ jak chrząszcz,
rozmnóż się jak konik polny.
16 Rozmnożyłaś swoich kupców
ponad gwiazdy niebios;
szarańcza wykluje się z oprzędu i uleci.
17 Stróże twoi jak szarańcza,
a twoi urzędnicy jak mnóstwo koników polnych,
które osiadają na murach w czasie zimna;
wschodzi słońce, a odlatują,
i nie wiadomo, gdzie ich miejsce.
18 Drzemią⁷ pasterze twoi, <królu asyryjski>;
zasnęli twoi mocarze -
lud twój rozproszył się po górach,
i nie ma, kto by [go] zgromadził.
19 Nie ma lekarstwa⁸ na twoją klęskę,
nieuleczalna jest twoja rana.
Wszyscy, którzy usłyszą wieść o tobie,
w dłonie klaskać będą nad tobą;
bo na kogóż nie przechodziła
wciąż twoja niegodziwość?